Job 31

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti."

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.

[40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.