Psalms 107

Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است.

Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,

آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است

og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.

و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.

De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.

بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.

De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد.

og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.

سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.

او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.

De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,

برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل و زنجیر به سر می‌برند.

fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.

زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.

Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.

زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی به کمكشان نرسید.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.

آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.

زیرا او دروازه‌های برنزی و میله‏های آهنین را درهم شکسته است.

De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;

بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.

deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.

اشتهای خود را از دست داده و پایشان به لب گور رسیده بود.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.

او با کلامش آنها را شفا داده از مرگ رهانید.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارش و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.

og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.

برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!

De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,

بعضی با کشتی به دریا رفته، به تجارت مشغول شدند.

de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.

آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را در عمق دریاها مشاهده کردند.

Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.

به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را متلاطم ساخت.

De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.

کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتند و سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.

De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.

مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و عقل خود را از دست داده بودند.

Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.

توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.

Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.

آنها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn

آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.

og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.

عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.

Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,

خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.

et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.

زمینهای حاصلخیز را به‌خاطر ساکنان شریر آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.

Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.

بیابانها را به برکه‌های آب، و زمینهای خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.

Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.

مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.

Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.

در آنجا به زراعت می‌پردازند و تاکستان غرس می‌کنند و حاصل آن را برمی‌چینند.

Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.

قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت و نگذاشت که گلّه‏ها و رمه‏های ایشان کم شوند.

Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.

چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان شکست می‌خوردند و به آنها توهین می‌شد،

Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,

خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.

han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.

امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.

De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.

مردمان نیك، اینها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند.

Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!

خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.