Job 31

ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על בתולה׃

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים׃

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

הלא איד לעול ונכר לפעלי און׃

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

הלא הוא יראה דרכי וכל צעדי יספור׃

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

אם הלכתי עם שוא ותחש על מרמה רגלי׃

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

ישקלני במאזני צדק וידע אלוה תמתי׃

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום׃

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו׃

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

אם נפתה לבי על אשה ועל פתח רעי ארבתי׃

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין׃

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

כי הוא זמה והיא עון פלילים׃

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

כי אש היא עד אבדון תאכל ובכל תבואתי תשרש׃

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

אם אמאס משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי׃

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

ומה אעשה כי יקום אל וכי יפקד מה אשיבנו׃

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

הלא בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד׃

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

אם אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה׃

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

ואכל פתי לבדי ולא אכל יתום ממנה׃

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה׃

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

אם אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון׃

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

אם לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם׃

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

אם הניפותי על יתום ידי כי אראה בשער עזרתי׃

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר׃

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל׃

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

אם שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי׃

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

אם אשמח כי רב חילי וכי כביר מצאה ידי׃

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

אם אראה אור כי יהל וירח יקר הלך׃

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי׃

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

גם הוא עון פלילי כי כחשתי לאל ממעל׃

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

אם אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי מצאו רע׃

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

ולא נתתי לחטא חכי לשאל באלה נפשו׃

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

אם לא אמרו מתי אהלי מי יתן מבשרו לא נשבע׃

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

בחוץ לא ילין גר דלתי לארח אפתח׃

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

אם כסיתי כאדם פשעי לטמון בחבי עוני׃

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

כי אערוץ המון רבה ובוז משפחות יחתני ואדם לא אצא פתח׃

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

מי יתן לי שמע לי הן תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי׃

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

אם לא על שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי׃

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

מספר צעדי אגידנו כמו נגיד אקרבנו׃

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

אם עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון׃

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

אם כחה אכלתי בלי כסף ונפש בעליה הפחתי׃

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

תחת חטה יצא חוח ותחת שערה באשה תמו דברי איוב׃

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.