Proverbs 15

Suloinen vastaus hillitse vihan, mutta kova sana saattaa mielen karvaaksi.

Milda respondo kvietigas koleron; Sed malmola vorto ekscitas koleron.

Viisasten kieli saattaa opetuksen suloiseksi, vaan tyhmäin suu aina hulluuta sylkee.

La lango de saĝuloj bonigas la instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj elparolas sensencaĵon.

Herran silmät katselevat joka paikassa, sekä pahat että hyvät.

Sur ĉiu loko estas la okuloj de la Eternulo; Ili vidas la malbonulojn kaj bonulojn.

Terveellinen kieli on elämän puu: vaan valhettelevainen saattaa sydämen kivun.

Milda lango estas arbo de vivo; Sed malbonparola rompas la spiriton.

Tyhmä laittaa isänsä kurituksen; vaan joka rangaistuksen ottaa, hän tulee taitavaksi.

Malsaĝulo malŝatas la instruon de sia patro; Sed kiu plenumas la admonon, tiu estas prudenta.

Vanhurskaan huoneessa on yltäkyllä; vaan jumalattoman saalis on hävintö.

En la domo de virtulo estas multe da trezoroj; Sed en la profito de malvirtulo estas pereo.

Viisasten huulet jakavat neuvoa; vaan tyhmäin sydän ei ole niin.

La buŝo de saĝuloj semas instruon; Sed la koro de malsaĝuloj ne estas tia.

Jumalattoman uhri on Herralle kauhistus; vaan jumalisten rukous on hänelle otollinen.

Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed la preĝo de virtuloj al Li plaĉas.

Jumalattoman tie on Herralle kauhistus; vaan joka vanhursjautta noudattaa, on hänelle rakas.

Abomenaĵo por la Eternulo estas la vojo de malvirtulo; Sed kiu celas virton, tiun Li amas.

Kuritus on sille paha, joka hylkää tiensä: ja joka rangaistusta vihaa, hänen pitää kuoleman.

Malbona puno atendas tiun, kiu forlasas la vojon; Kaj la malamanto de admono mortos.

Helvetti ja kadotus on Herran edessä: kunka paljon enemmin ihmisten lasten sydämet.

Ŝeol kaj la abismo estas antaŭ la Eternulo: Tiom pli la koroj de la homidoj.

Ei pilkkaaja rakasta sitä, joka häntä rankaisee, ja ei hän mene viisasten tykö.

Mokanto ne amas tiun, kiu lin admonas; Al saĝuloj li ne iras.

Iloinen sydän tekee iloiset kasvot; vaan koska sydän on surullinen, niin rohkeus raukee.

Ĝoja koro faras la vizaĝon ĝoja; Sed ĉe ĉagreno de la koro la spirito estas malgaja.

Ymmärtäväinen sydän etsii viisautta; vaan tyhmäin suu tyhmyydellä ravitaan.

La koro de saĝulo serĉas instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj nutras sin per malsaĝeco.

Surullisella ihmisellä ei ole koskaan hyvää päivää; vaan jolla hyvä sydän on, hänellä on joka päivä vieraspito.

Ĉiuj tagoj de malfeliĉulo estas malbonaj; Sed kontenta koro estas festenado.

Parempi on vähä Herran pelvossa, kuin suuri tavara ilman lepoa.

Pli bona estas malmulto kun timo antaŭ la Eternulo, Ol granda trezoro kun maltrankvileco ĉe ĝi.

Parempi on ateria kaalia rakkaudessa, kuin syötetty härkä vihassa.

Pli bona estas manĝo el verdaĵo, sed kun amo, Ol grasa bovo, sed kun malamo.

Vihainen mies saattaa toran matkaan; mutta kärsivällinen asettaa riidan.

Kolerema homo kaŭzas malpacon; Kaj pacienculo kvietigas disputon.

Laiskan tie on orjantappurainen; vaan hurskasten tie on tasainen.

La vojo de maldiligentulo estas kiel dornarbeto; Sed la vojo de virtuloj estas ebenigita.

Viisas poika iloittaa isänsä, ja hullu ihminen häpäisee äitinsä.

Saĝa filo ĝojigas la patron; Sed homo malsaĝa estas malhonoro por sia patrino.

Hulluulle on tyhmyys iloksi; vaan toimellinen mies pysyy oikialla tiellä.

Malsaĝeco estas ĝojo por malsaĝulo; Sed homo prudenta iras ĝustan vojon.

Aivoitus raukee ilman neuvoaa; vaan jossa monta neuvonantajaa on, se on vahva.

Kie ne estas konsilo, tie la entreprenoj neniiĝas; Sed ĉe multe da konsilantoj ili restas fortikaj.

Se on ihmisen ilo, että hän toimella vastata taitaa, ja aikanansa sanottu sana on otollinen.

Plezuro por homo estas en la respondo de lia buŝo; Kaj kiel bona estas vorto en la ĝusta tempo!

Elämän tie johdattaa viisaan ylöspäin, välttämään helvettiä, joka alhaalla on.

La vojo de la vivo por saĝulo iras supren, Por ke li evitu Ŝeolon malsupre.

Herra ylpeiden huoneet kukistaa, ja vahvistaa lesken rajat.

La domon de fieruloj la Eternulo ruinigas; Sed Li gardas la limojn de vidvino.

Ilkiäin aivoitukset ovat Herralle kauhistukseksi; vaan toimellinen puhe on otollinen.

Abomenaĵo por la Eternulo estas la intencoj de malnoblulo; Sed agrablaj estas la paroloj de puruloj.

Ahneudella voitetut kukistavat oman huoneensa; vaan joka lahjoja vihaa, saa elää.

Profitemulo malĝojigas sian domon; Sed kiu malamas donacojn, tiu vivos.

Vanhurskaan sydän ajattelee vastausta; vaan jumalattoman suu ammuntaa pahaa.

La koro de virtulo pripensas respondon; Sed la buŝo de malvirtuloj elfluigas malbonon.

Herra on kaukana jumalattomista; vaan hän kuulee vanhurskasten rukoukset.

La Eternulo estas malproksima de la malvirtuloj; Sed la preĝon de la virtuloj Li aŭskultas.

Suloinen kasvo iloittaa sydämen: hyvä sanoma tekee luut lihaviksi.

Luma okulo ĝojigas la koron; Bona sciigo fortikigas la ostojn.

Korva, joka kuulee elämän rangaistusta, on asuva viisasten seassa.

Orelo, kiu aŭskultas la instruon de la vivo, Loĝos inter saĝuloj.

Joka ei itsiänsä salli kurittaa, se katsoo ylön sielunsa; vaan joka rangaistusta kuulee, hän tulee viisaaksi.

Kiu forpuŝas admonon, tiu malestimas sian animon; Sed kiu aŭskultas instruon, tiu akiras saĝon.

Herran pelko on kuritus viisauteen, ja kunnian edellä käy nöyryys.

La timo antaŭ la Eternulo instruas saĝon, Kaj humileco troviĝas antaŭ honoro.