Proverbs 16

Ihminen aikoo sydämessänsä; vaan Herralta tulee kielen vastaus.

Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.

Jokaisen mielestä on hänen tiensä puhdas; mutta Herra tutkistelee sydämet.

Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.

Anna Herran haltuun sinun työs, niin sinun aivoitukses menestyy.

Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.

Herra tekee kaikki itse tähtensä, niin myös jumalattoman pahaksi päiväksi.

Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.

Jokainen ylpiä on Herralle kauhistus, ja ei pääse rankaisematta, ehkä he kaikki yhtä pitäisivät.

Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.

Laupiuden ja totuuden kautta pahateko sovitetaan, ja Herran pelvolla paha vältetään.

Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.

Jos jonkun tiet ovat Herralle kelvolliset, niin hän myös kääntää hänen vihamiehensä rauhaan.

Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.

Parempi on vähä vanhurskaudessa, kuin suuri saalis vääryydessä.

Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.

Ihmisen sydän aikoo tiensä; vaan Herra johdattaa hänen käymisensä.

La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.

Ennustus on kuninkaan huulissa: ei hänen suunsa puhu tuomiossa väärin.

Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.

Oikia puntari ja vaaka on Herralta, ja kaikki painokivet kukkarossa ovat hänen tekoansa.

Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.

Kuninkaan edessä on kauhistus väärin tehdä; sillä vanhurskaudella istuin vahvistetaan.

Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.

Oikia neuvo on kuninkaalle otollinen; ja joka oikein puhuu, häntä rakastetaan.

Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.

Kuninkaan viha on kuoleman sanansaattaja; ja viisas mies lepyttää hänen.

Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.

Kuin kuninkaan kasvo on leppyinen, siinä on elämä, ja hänen armonsa on niinkuin hiljainen sade.

Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.

Ota viisautta tykös, sillä se on parempi kultaa: ja saada ymmärrystä on kalliimpi hopiaa.

Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.

Siviän tiet välttävät pahaa, ja joka sielunsa varjelee, se tiestänsä ottaa vaarin.

La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.

Joka alennetaan, se ensisti tulee ylpiäksi; ja ylpeys on aina lankeemuksen edellä.

Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.

Parempi on nöyränä olla siveiden kanssa, kuin jakaa suurta saalista ylpeiden kanssa.

Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.

Joka jonkun asian viisaasti alkaa, hän löytää onnen; ja se on autuas, joka luottaa Herraan.

Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.

Toimellinen mies ylistetään viisautensa tähden; ja suloinen puhe lisää oppia.

Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.

Viisaus on elämän lähde hänelle, joka sen saanut on, vaan tyhmäin oppi on hulluus.

Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.

Viisas sydän puhuu toimellisesti, ja hänen huulensa opettavat hyvin.

La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.

Suloiset sanat ovat mesileipää; ne lohduttavat sielua, ja virvoittavat luut.

Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.

Monella on tie mielestänsä oikia, vaan se johdattaa viimein kuolemaan.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

Moni tulee suureen vahinkoon oman suunsa kautta.

Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.

Jumalatoin ihminen kaivaa onnettomuutta, ja hänen suussansa palaa niinkuin tuli.

Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.

Väärä ihminen saattaa riidan, ja panettelia tekee ruhtinaat eripuraisiksi.

Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.

Viekas ihminen houkuttelee lähimmäistänsä, ja johdattaa hänen pahalle tielle.

Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.

Joka silmää iskee, ei se hyvää ajattele, ja joka huuliansa pureskelee, se pahaa matkaan saattaa.

Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.

Harmaat hiukset ovat kunnian kruunu, joka löydetään vanhurskauden tiellä.

Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.

Kärsivällinen on parempi kuin väkevä; ja joka hillitsee mielensä, on parempi, kuin se joka kaupungin voittaa.

Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.

Arpa heitetään syliin, vaan Herralta tulee kaikki sen meno.

Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.