Job 31

با چشمان خود پیمان بستم که به هیچ دختری با نظر شهوت نگاه نکنم.

I made a covenant with mine eyes; why then should I think upon a maid?

چون می‌دانم که خدای قادر مطلق چه بلایی بر سر چنین افرادی می‌آورد.

For what portion of God is there from above? and what inheritance of the Almighty from on high?

او بر سر مردم شریر و بدکار از آسمان بلا و مصیبت نازل می‌کند.

Is not destruction to the wicked? and a strange punishment to the workers of iniquity?

او هر کاری که می‌کنم و هر قدمی که برمی‌دارم، می‌بیند.

Doth not he see my ways, and count all my steps?

من هرگز به راه غلط نرفته‌ام و کسی را فریب نداده‌ام.

If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;

می‌خواهم خدا خودش مرا با ترازوی عدالت بسنجد تا بی‌گناهی من ثابت شود.

Let me be weighed in an even balance, that God may know mine integrity.

اگر از راه راست منحرف شده باشم، یا دلم دنبال آنچه که چشمم خواسته است، رفته باشد و یا دستم به گناه آلوده شده باشد،

If my step hath turned out of the way, and mine heart walked after mine eyes, and if any blot hath cleaved to mine hands;

آن وقت چیزی را که کاشته‌ام، دیگران بخورند و همهٔ محصولات من از ریشه کنده شوند.

Then let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.

اگر دلم فریفتهٔ زن مرد دیگری شده باشد، یا در کمین زن همسایه باشم،

If mine heart have been deceived by a woman, or if I have laid wait at my neighbour's door;

پس زن من هم، کنیز مرد دیگری شود. دیگران با او همبستر شوند.

Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.

زیرا این کار جنایت است و عامل آن سزاوار مجازات می‌باشد

For this is an heinous crime; yea, it is an iniquity to be punished by the judges.

و مثل آتشِ سوزانِ دنیای مردگان می‌تواند همه‌چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه‌کن سازد.

For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all mine increase.

اگر شکایت کنیز و غلام خود را علیه خود نشنیده و با آنها از روی انصاف رفتار نکرده باشم،

If I did despise the cause of my manservant or of my maidservant, when they contended with me;

چطور می‌توانم با خدا روبه‌رو شوم و وقتی‌که از من بازخواست کند، چه جوابی می‌توانم به او بدهم.

What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?

زیرا همان خدایی که مرا آفریده، کنیز و غلام مرا هم خلق کرده است.

Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?

از کمک به مردم مسکین خودداری نکرده‌ام، بیوه زنی را در حال بیچارگی ترک نکرده‌ام،

If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail;

نان خود را به تنهایی نخورده‌ام و آن را همیشه با یتیمان گرسنه قسمت کرده

Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof;

و در سراسر عمر خود برای آنها مثل پدری غمخوار بودم و از کودکی، راهنمای بیوه‌زنان بوده‌ام.

(For from my youth he was brought up with me, as with a father, and I have guided her from my mother's womb;)

اگر می‌دیدم که کسی لباس ندارد و از سرما در خطر است و یا شخص مسکینی برهنه به سر می‌برد،

If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;

از پشم گوسفندانم لباس می‌دوختم و به او می‌دادم تا از سردی هوا در امان بوده، از صمیم دل برای من دعا کند و من برکت ببینم.

If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;

اگر به‌خاطر اینکه در دادگاه نفوذ دارم، حق یتیمی را پایمال کرده باشم،

If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:

بازوی من از شانه قطع شود و دستم بشکند.

Then let mine arm fall from my shoulder blade, and mine arm be broken from the bone.

چون من از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم هرگز جرأت نمی‌کردم که به چنین کاری دست بزنم.

For destruction from God was a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.

به طلا و نقره اعتماد و اتّکا نداشته‌ام

If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, Thou art my confidence;

و ثروت زیاد مایهٔ خوشی من نبوده است.

If I rejoiced because my wealth was great, and because mine hand had gotten much;

به آفتاب تابان و مهتاب درخشان دل نبسته‌ام.

If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;

آنها را نپرستیده و از دور نبوسیده‌ام.

And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:

زیرا این کار هم گناه است و اگر آن کار را می‌کردم، مستوجب مجازات می‌بودم، چون با این کار، خدای متعال را منکر می‌شدم.

This also were an iniquity to be punished by the judge: for I should have denied the God that is above.

هرگز از مصیبت دشمنان شاد نشده‌ام و از بلایی که بر سرشان آمده است، خوشحال نبوده‌ام.

If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or lifted up myself when evil found him:

زبان خود را از گناه بازداشته و برای آنها دعای بد نکرده‌ام.

Neither have I suffered my mouth to sin by wishing a curse to his soul.

آنهایی که برای من کار می‌کنند هرگز گرسنه نبوده‌اند.

If the men of my tabernacle said not, Oh that we had of his flesh! we cannot be satisfied.

هیچ غریبه‌ای را نگذاشته‌ام که شب در کوچه بخوابد، بلکه درِ خانهٔ من، همیشه به روی مسافران باز بوده است.

The stranger did not lodge in the street: but I opened my doors to the traveller.

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

If I covered my transgressions as Adam, by hiding mine iniquity in my bosom:

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, and went not out of the door?

آیا کسی هست که به سخنان من گوش بدهد؟ من قسم می‌خورم که حقیقت را می‌گویم. بگذارید قادر مطلق جواب مرا بگوید، و اتّهاماتی را که علیه من وارد کرده‌اند، نشان بدهد.

Oh that one would hear me! behold, my desire is, that the Almighty would answer me, and that mine adversary had written a book.

من آنها را به گردن می‌گیرم و تاج سر خود می‌سازم.

Surely I would take it upon my shoulder, and bind it as a crown to me.

همهٔ کارهایی را که کرده‌ام، برای او بیان می‌کنم و با سرفرازی در حضور او می‌ایستم.

I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.

اگر زمینی را که در آن کشت می‌کنم از مالک اصلی‌اش بزور گرفته باشم،

If my land cry against me, or that the furrows likewise thereof complain;

و از محصول آن بدون قیمت خورده و باعث قتل مالک آن شده باشم،

If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the owners thereof to lose their life:

در آن زمین به عوض گندم، خار و به جای جو، علف هرزه بروید. سخنان ایّوب پایان گرفت.

Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.