Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
[] RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Böyle desin RAB’bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
Aç, susuz, Sefil oldular.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
Çünkü Tanrı’nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi’nin öğüdünü.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O’nun yaptıklarını!
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
RAB’bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Şükretsinler RAB’be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
Yüceltsinler O’nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
RAB’bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
[] RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB’bin sevgisini dikkate alsın.