Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!