Psalms 109

Přednímu zpěváku, žalm Davidův. Ó Bože chvály mé, nečiň se neslyše.

Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

Nebo ústa nešlechetného a ústa lstivá proti mně se otevřela, mluvili proti mně jazykem lživým.

Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

A slovy jizlivými osočili mne, válčí proti mně beze vší příčiny.

Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

Protivili mi se za mé milování, ješto jsem se za ně modlíval.

Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

Odplacují se mi zlým za dobré, a nenávistí za milování mé.

Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

Postav nad ním bezbožníka, a protivník ať mu stojí po pravici.

Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

Když před soudem stane, ať zůstane za nešlechetného, a prosba jeho budiž jemu k hříchu.

Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

Budiž dnů jeho málo, a úřad jeho vezmi jiný.

Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

Buďtež děti jeho sirotci, a žena jeho vdovou.

Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

Buďtež běhouni a tuláci synové jeho, žebřete, vyhnáni jsouce z poustek svých.

Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

Přitáhni k sobě lichevník všecko, cožkoli má, a úsilé jeho rozchvátejte cizí.

Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

Nebudiž, kdo by mu chtěl milosrdenství prokázati, aniž buď, kdo by se smiloval nad sirotky jeho.

Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

Potomci jeho z kořen vyťati buďte, v druhém kolenu vyhlazeno buď jméno jejich.

Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

Přijdiž na pamět nepravost předků jeho před Hospodinem, a hřích matky jeho nebuď shlazen.

La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

Buďtež před Hospodinem ustavičně, až by vyhladil z země památku jejich,

Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

Proto že nepamatoval, aby činil milosrdenství, ale protivenství činil člověku chudému a nuznému a sevřenému bolestí srdce, aby jej zamordoval.

Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

Poněvadž miloval zlořečení, nechať přijde na něj; neměl líbosti v požehnání, nechať se vzdálí od něho.

Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

A tak budiž oblečen v zlořečenství jako v svůj oděv, a ať vejde do vnitřností jeho jako voda, a jako olej do kostí jeho.

Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

Budiž jemu to jako plášť k přiodívání, a jako pás k ustavičnému opasování.

Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

Taková mzda přijdiž mým protivníkům od Hospodina, a mluvícím zlé věci proti duši mé.

Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

Ty pak, Hospodine Pane, nalož se mnou laskavě pro jméno své, nebo dobré jest milosrdenství tvé; vytrhni mne.

Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

Jsemť zajisté chudý a nuzný, a srdce mé raněno jest u vnitřnostech mých.

Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

Jako stín, když se nachyluje, ucházeti musím; honí se za mnou jako za kobylkou.

Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

Kolena má klesají postem, a tělo mé vyschlo z tučnosti.

Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

Nadto jsem jim za posměch; když mne uhlédají, potřásají hlavami svými.

Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

Spomoz mi, ó Hospodine Bože můj, zachovej mne podlé milosrdenství svého,

Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

Tak aby poznati mohli, že jest to ruka tvá, a že jsi ty, Hospodine, učinil to.

Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

Nechť oni jakkoli zlořečí, ty dobrořeč; kteříž povstali, nechť se zastydí, aby se veselil služebník tvůj.

Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

Buďtež oblečeni protivníci moji v zahanbení, a nechť se odějí jako pláštěm hanbou svou.

Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

Slaviti budu Hospodina velice ústy svými, a u prostřed mnohých chváliti jej budu,

Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

Proto že stojí po pravici nuznému, aby ho zachoval od těch, kteříž odsuzují život jeho.

Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.