Psalms 109

Для дириґетна хору. Псалом Давидів. Боже слави моєї, не будь мовчазливий,
Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Θεε της αινεσεως μου, μη σιωπησης
бо мої вороги порозкривали на мене уста нечестиві та пельки лукаві, язиком неправдивим говорять зо мною!
διοτι στομα ασεβους και στομα δολιου ηνοιχθησαν επ εμε ελαλησαν κατ εμου με γλωσσαν ψευδη
і вони оточили мене словами ненависти, і без причини на мене воюють,
και με λογους μισους με περιεκυκλωσαν και με επολεμησαν αναιτιως.
обмовляють мене за любов мою, а я молюся за них,
Αντι της αγαπης μου ειναι αντιδικοι εις εμε εγω δε προσευχομαι.
вони віддають мені злом за добро, і ненавистю за любов мою!
Και ανταπεδωκαν εις εμε κακον αντι καλου, και μισος αντι της αγαπης μου.
Постав же над ним нечестивого, і по правиці його сатана нехай стане!
Καταστησον ασεβη επ αυτον και διαβολος ας στεκη εκ δεξιων αυτου.
Як буде судитись нехай вийде винним, молитва ж його бодай стала гріхом!
Οταν κρινηται, ας εξελθη καταδεδικασμενος και η προσευχη αυτου ας γεινη εις αμαρτιαν.
Нехай дні його будуть короткі, хай інший маєток його забере!
Ας γεινωσιν αι ημεραι αυτου ολιγαι αλλος ας λαβη την επισκοπην αυτου.
Бодай діти його стали сиротами, а жінка його удовою!
Ας γεινωσιν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα.
і хай діти його все мандрують та жебрають, і нехай вони просять у тих, хто їх руйнував!
Και ας περιπλανωνται παντοτε οι υιοι αυτου και ας γεινωσιν επαιται, και ας ζητωσιν εκ των ερειπιων αυτων.
Бодай їм тенета розставив лихвар на все, що його, і нехай розграбують чужі його працю!
Ας παγιδευση ο δανειστης παντα τα υπαρχοντα αυτου και ας διαρπασωσιν οι ξενοι τους κοπους αυτου.
Щоб до нього ніхто милосердя не виявив, і бодай не було його сиротам милости!
Ας μη υπαρχη ο ελεων αυτον, και ας μη ηναι ο οικτειρων τα ορφανα αυτου.
Щоб на знищення стали нащадки його, бодай було скреслене в другому роді ім'я їхнє!
Ας εξολοθρευθωσιν οι εκγονοι αυτου εν τη επερχομενη γενεα ας εξαλειφθη το ονομα αυτων.
Беззаконня батьків його хай пам'ятається в Господа, і хай не стирається гріх його матері!
Ας ελθη εις ενθυμησιν ενωπιον του Κυριου η ανομια των πατερων αυτου και η αμαρτια της μητρος αυτου ας μη εξαλειφθη
Нехай будуть вони перед Господом завжди, а Він нехай вирве з землі їхню пам'ять,
Ας ηναι παντοτε ενωπιον του Κυριου, δια να εκκοψη απο της γης το μνημοσυνον αυτων.
ворог бо не пам'ятав милосердя чинити, і напастував був людину убогу та бідну, та серцем засмучену, щоб убивати її!
Διοτι δεν ενεθυμηθη να καμη ελεος αλλα κατετρεξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον, δια να θανατωση τον συντετριμμενον την καρδιαν.
Полюбив він прокляття, бодай же на нього воно надійшло! і не хотів благословення, щоб воно віддалилось від нього!
Επειδη ηγαπησε καταραν, ας ελθη επ αυτον επειδη δεν ηθελησεν ευλογιαν, ας απομακρυνθη απ αυτου.
Зодягнув він прокляття, немов свою одіж, просякло воно, як вода, в його нутро, та в кості його, мов олива!
Επειδη ενεδυθη καταραν ως ιματιον αυτου, ας εισελθη ως υδωρ εις τα εντοσθια αυτου και ως ελαιον εις τα οστα αυτου
Бодай воно стало йому за одежу, в яку зодягнеться, і за пояс, що завжди він ним підпережеться!
Ας γεινη εις αυτον ως το ιματιον, το οποιον ενδυεται και ως η ζωνη, την οποιαν παντοτε περιζωννυται.
Це заплата від Господа тим, хто мене обмовляє, на душу мою наговорює зло!
Αυτη ας ηναι των αντιδικων μου η αμοιβη παρα του Κυριου, και των λαλουντων κακα κατα της ψυχης μου.
А Ти Господи, Владико, зо мною зроби ради Ймення Свого, що добре Твоє милосердя, мене порятуй,
Αλλα συ, Κυριε Θεε, ενεργησον μετ εμου δια το ονομα σου επειδη ειναι αγαθον το ελεος σου, λυτρωσον με.
бо я вбогий та бідний, і зранене серце моє в моїм нутрі!...
Διοτι πτωχος και πενης ειμαι, και η καρδια μου ειναι πεπληγωμενη εντος μου.
Я ходжу, мов та тінь, коли хилиться день, немов сарана я відкинений!
Παρηλθον ως σκια, οταν εκκλινη εκτιναζομαι ως η ακρις.
Коліна мої знесилилися з посту, і вихудло тіло моє з недостачі оливи,
Τα γονατα μου ητονησαν απο της νηστειας και η σαρξ μου εξεπεσεν απο του παχους αυτης.
і я став для них за посміховище, коли бачать мене, головою своєю хитають...
Και εγω εγεινα ονειδος εις αυτους οτε με ειδον, εκινησαν τας κεφαλας αυτων.
Поможи мені, Господи, Боже мій, за Своїм милосердям спаси Ти мене!
Βοηθησον μοι, Κυριε ο Θεος μου σωσον με κατα το ελεος σου
і нехай вони знають, що Твоя це рука, що Ти, Господи, все це вчинив!
και ας γνωρισωσιν οτι η χειρ σου ειναι τουτο οτι συ, Κυριε, εκαμες αυτο.
Нехай проклинають вони, Ти ж поблагослови! Вони повстають, та нехай засоромлені будуть, а раб Твій радітиме!
Αυτοι θελουσι καταρασθαι, συ δε θελεις ευλογει θελουσι σηκωθη, πλην θελουσι καταισχυνθη ο δε δουλος σου θελει ευφραινεσθαι.
Хай зодягнуться ганьбою ті, хто мене обмовляє, і хай вони сором свій вдягнуть, як шату!
Ας ενδυθωσιν εντροπην οι αντιδικοι μου και ας φορεσωσιν ως επενδυμα την αισχυνην αυτων.
Я устами своїми хвалитиму голосно Господа, і між багатьма Його славити буду,
Θελω δοξολογει σφοδρα τον Κυριον δια του στοματος μου, και εν μεσω πολλων θελω υμνολογει αυτον
бо стоїть на правиці убогого Він для спасіння від тих, хто осуджує душу його!
Διοτι ισταται εν τη δεξια του πτωχου, δια να λυτρονη αυτον εκ των καταδικαζοντων την ψυχην αυτου.