Job 31

“Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.

Kua oti taku kawenata ki oku kanohi; kia whakaaroaro ahau hei aha ki te kotiro?

Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı’dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten’den mirası ne?

He aha ta te Atua wahi e tuwha mai ai i runga? He aha ta te Kaha Rawa taonga tupu i te wahi tiketike?

Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

He teka ianei he whakangaromanga mo te tangata kino? he whiu mo nga kaimahi o te he?

Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?

He teka ianei e kitea ana e ia oku ara, e taua ana e ia oku hikoinga katoa?

“Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,

Ki te mea i haere ahau i runga i te tekateka noa, a i hohoro toku waewae ki te tinihanga;

–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–

Kia paunatia ahau i runga i te pauna tika, kia mohio ai te Atua ki toku tapatahi:

Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,

Ki te mea i kotiti ke toku hikoinga i te ara, a i whai toku ngakau i oku kanohi; a ki te mea i mau te tongi ki oku ringa;

Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.

Kati, ko ahau hei whakato, a ma tetahi atu e kai; ae ra, tukua nga hua o taku mara kia hutia atu.

“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

Ki te mea i whakawairangitia toku ngakau e te wahine, a i whanga ahau i te tatau o toku hoa;

Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.

Heoi kia huri paraoa taku wahine ma tetahi atu, kia piko iho ano hoki nga tangata ke ki runga i a ia.

Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.

He kino rawa hoki tera; ae ra, he he e tika ana kia whiua e nga kaiwhakawa:

Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

He ahi hoki tera e kai ana ki te whakangaromanga rawa, poto noa aku hua katoa.

“Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

Ki te mea i whakahaweatia e ahau te whakawa a taku pononga tane, a taku pononga wahine, i a raua e totohe ana ki ahau;

Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

Ka pehea ra ahau ina whakatika te Atua? He aha taku kupu e whakahoki ai ki a ia ina tae mai ia ki te titiro?

Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?

He teka ranei na toku kaihanga ia i hanga i roto i te kopu? a nana, na te kotahi, i whai ahua ai maua i roto i te puku?

“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,

Ki te mea i kaiponuhia e ahau ta nga rawakore i hiahia ai, a meinga ana e ahau nga kanohi o te pouaru kia pau i te minamina;

Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,

Ki te mea ranei i kainga taku maramara e toku kotahi, a kihai te pani i kai i tetahi wahi;

Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

He mea whakatupu ia naku no toku taitamarikitanga ra ano me te mea ko tona papa ahau: ko te pouaru he mea arahi naku no te kopu ra ano o toku whaea;

Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

Ki te mea i kite ahau i tetahi e tata ana ki te mate, he kore no te kakahu, a kahore he uhi mo te rawakore;

Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,

Ki te mea kihai tona hope i whakapai ki ahau, a kihai ia i mahana i nga huruhuru o taku kahui:

Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,

Ki te mea i ara toku ringa hei pehi i te pani, i toku kitenga he awina tera moku kei te kuwaha;

Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.

Na kia marere atu toku pokohiwi i roto i te peke, kia whati te takakau o toku ringa.

Çünkü Tanrı’dan gelecek beladan korkarım, O’nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

Ko te whiu hoki a te Atua taku i wehi ai; kihai hoki i taea e ahau te aha i tona nui.

“Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,

Ki te mea i u toku whakaaro ki te koura, a i mea ahau ki te koura parakore, Ko koe taku e whakawhirinaki atu ai;

Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

Ki te mea i koa ahau ki te maha o oku rawa, a ki te nui o ta toku ringa i whiwhi ai;

Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

Ki te mea i kite ahau i te ra e whiti ana, i te marama ranei e haere ana i tona tiahotanga;

İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

A ka kumea pukutia atu toku ngakau, ka kihia toku ringa e toku mangai:

Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı’yı yadsımış olurdum.

Na he kino tenei hei whiunga ma nga kaiwhakawa: he teka hoki naku ki te Atua i runga.

“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

Ki te mea i koa ahau ki te whakangaromanga o te tangata i kino ki ahau, i whakaara ake ranei i ahau i te panga o te he ki a ia;

–Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–

Ae, kihai ahau i tuku i toku mangai kia hara, kihai i whai kia kanga tona wairua;

Evimdeki insanlar, ‘Eyüp’ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,

Ki te mea kahore nga tangata o toku teneti i mea, Tena koa te tangata kihai nei i makona i tona kikokiko?

–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–

Kihai te manene i moe i waho; i whakatuwheratia ano e ahau oku tatau ki te tangata haere;

Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,

Ki te mea i pera ahau me Arama, i hipoki i oku he, i huna i toku kino ki roto ki toku uma;

Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,

I wehi hoki ahau i te huihui nui, i mataku ki te whakahawea a nga hapu, a whakarongo kau ana, kihai hoki i puta ki waho

-“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

Aue, me i whakarongo mai tetahi ki ahau! Nana, tenei taku tohu, ma te Kaha Rawa e whakahoki mai he kupu ki ahau; me i ahau noa te pukapuka i tuhituhia e toku hoariri!

Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.

Ina, kua amohia e ahau i runga i toku pokohiwi; kua herea e ahau hei karauna moku.

Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–

Kua whakaaturia e ahau ki a ia te maha o oku hikoinga; rite tonu ki ta te rangatira taku whakatata atu ki a ia.

“Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

Ki te tangi taku oneone, he whakahe ki ahau, ki te uru ano ona moa ki te aue,

Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

Ki te mea i kainga e ahau ona hua, he mea kihai i utua, a naku ranei ona ariki i mate ai,

Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp’ün konuşması sona erdi.

Na, kia riro pu te witi i te tataramoa, te parei i te taru kino. Heoi ano nga korero a Hopa.