Job 31

HICE pacto con mis ojos: ¿Cómo pues había yo de pensar en virgen?

Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

Porque ¿qué galardón me daría de arriba Dios, Y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

¿No hay quebrantamiento para el impío, Y extrañamiento para los que obran iniquidad?

Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

¿No ve él mis caminos, Y cuenta todos mis pasos?

Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

Si anduve con mentira, Y si mi pie se apresuró á engaño,

Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

Péseme Dios en balanzas de justicia, Y conocerá mi integridad.

(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)

Si mis pasos se apartaron del camino, Y si mi corazón se fué tras mis ojos, Y si algo se apegó á mis manos,

Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

Siembre yo, y otro coma, Y mis verduras sean arrancadas.

Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

Si fué mi corazón engañado acerca de mujer, Y si estuve acechando á la puerta de mi prójimo:

Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

Muela para otro mi mujer, Y sobre ella otros se encorven.

Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

Porque es maldad é iniquidad, Que han de castigar los jueces.

Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

Porque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, Y desarraigaría toda mi hacienda.

Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, Cuando ellos pleitearan conmigo,

Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? Y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo?

Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

El que en el vientre me hizo á mí, ¿no lo hizo á él? ¿Y no nos dispuso uno mismo en la matriz?

Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

Si estorbé el contento de los pobres, É hice desfallecer los ojos de la viuda;

Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

Y si comí mi bocado solo, Y no comió de él el huérfano;

O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

(Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre, Y desde el vientre de mi madre fuí guía de la viuda;)

(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)

Si he visto que pereciera alguno sin vestido, Y al menesteroso sin cobertura;

Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

Si no me bendijeron sus lomos, Y del vellón de mis ovejas se calentaron;

Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

Si alcé contra el huérfano mi mano, Aunque viese que me ayudarían en la puerta;

Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

Mi espalda se caiga de mi hombro, Y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

Porque temí el castigo de Dios, Contra cuya alteza yo no tendría poder.

Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

Si puse en oro mi esperanza, Y dije al oro: Mi confianza eres tú;

Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, Y de que mi mano hallase mucho;

Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

Si he mirado al sol cuando resplandecía, Y á la luna cuando iba hermosa,

Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

Y mi corazón se engañó en secreto, Y mi boca besó mi mano:

At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

Esto también fuera maldad juzgada; Porque habría negado al Dios soberano.

Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, Y me regocijé cuando le halló el mal;

Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

(Que ni aun entregué al pecado mi paladar, Pidiendo maldición para su alma;)

(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)

Cuando mis domésticos decían: ¡Quién nos diese de su carne! nunca nos hartaríamos.

Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

El extranjero no tenía fuera la noche; Mis puertas abría al caminante.

Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

Si encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, Escondiendo en mi seno mi iniquidad;

Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

Porque quebrantaba á la gran multitud, Y el menosprecio de las familias me atemorizó, Y callé, y no salí de mi puerta:

Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

¡Quién me diera quien me oyese! He aquí mi impresión es que el Omnipotente testificaría por mí, Aunque mi adversario me hiciera el proceso.

O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

Ciertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, Y me lo ataría en lugar de corona.

Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

Yo le contaría el número de mis pasos, Y como príncipe me llegaría á él.

Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

Si mi tierra clama contra mí, Y lloran todos sus surcos;

Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

Si comí su sustancia sin dinero, Ó afligí el alma de sus dueños;

Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

En lugar de trigo me nazcan abrojos, Y espinas en lugar de cebada.

Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.