Psalms 73

Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.

Salmo di Asaf. Certo, Iddio è buono verso Israele, verso quelli che son puri di cuore.

Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,

Ma, quant’è a me, quasi inciamparono i miei piedi; poco mancò che i miei passi non sdrucciolassero.

Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

Poiché io portavo invidia agli orgogliosi, vedendo la prosperità degli empi.

Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

Poiché per loro non vi son dolori, il loro corpo è sano e pingue.

W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

Non sono travagliati come gli altri mortali, né son colpiti come gli altri uomini.

Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

Perciò la superbia li cinge a guisa di collana, la violenza li cuopre a guisa di vestito.

Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

Dal loro cuore insensibile esce l’iniquità; le immaginazioni del cuor loro traboccano.

Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

Sbeffeggiano e malvagiamente ragionan d’opprimere; parlano altezzosamente.

Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

Metton la loro bocca nel cielo, e la loro lingua passeggia per la terra.

A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,

Perciò il popolo si volge dalla loro parte, e beve copiosamente alla loro sorgente,

Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

e dice: Com’è possibile che Dio sappia ogni cosa, che vi sia conoscenza nell’Altissimo?

Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

Ecco, costoro sono empi: eppure, tranquilli sempre, essi accrescono i loro averi.

Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.

Invano dunque ho purificato il mio cuore, e ho lavato le mie mani nell’innocenza!

Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

Poiché son percosso ogni giorno, e il mio castigo si rinnova ogni mattina.

Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

Se avessi detto: Parlerò a quel modo, ecco, sarei stato infedele alla schiatta de’ tuoi figliuoli.

Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

Ho voluto riflettere per intender questo, ma la cosa mi è parsa molto ardua,

Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.

finché non sono entrato nel santuario di Dio, e non ho considerata la fine di costoro.

Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

Certo, tu li metti in luoghi sdrucciolevoli, tu li fai cadere in rovina.

Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.

Come sono stati distrutti in un momento, portati via, consumati per casi spaventevoli!

Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.

Come avviene d’un sogno quand’uno si sveglia, così tu, o Signore, quando ti desterai, sprezzerai la loro vana apparenza.

Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:

Quando il mio cuore s’inacerbiva ed io mi sentivo trafitto internamente,

Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

ero insensato e senza conoscimento; io ero verso di te come una bestia.

A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.

Ma pure, io resto del continuo con te; tu m’hai preso per la man destra;

Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

tu mi condurrai col tuo consiglio, e poi mi riceverai in gloria.

Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

Chi ho io in cielo fuori di te? E sulla terra non desidero che te.

Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

La mia carne e il mio cuore posson venir meno, ma Dio è la ròcca del mio cuore e la mia parte in eterno.

Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.

Poiché, ecco, quelli che s’allontanan da te periranno; tu distruggi chiunque, fornicando, ti abbandona.

Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.

Ma quanto a me, il mio bene è d’accostarmi a Dio; io ho fatto del Signore, dell’Eterno, il mio rifugio, per raccontare, o Dio, tutte le opere tue.