Proverbs 15

La risposta dolce calma il furore, ma la parola dura eccita l’ira.

Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

La lingua dei savi è ricca di scienza, ma la bocca degli stolti sgorga follia.

Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.

Gli occhi dell’Eterno sono in ogni luogo, osservando i cattivi ed i buoni.

Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.

La lingua che calma, è un albero di vita, ma la lingua perversa strazia lo spirito.

Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

L’insensato disdegna l’istruzione di suo padre, ma chi tien conto della riprensione diviene accorto.

Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

Nella casa del giusto v’è grande abbondanza, ma nell’entrate dell’empio c’è turbolenza.

W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.

Le labbra dei savi spargono scienza, ma non così il cuore degli stolti.

Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

Il sacrifizio degli empi è in abominio all’Eterno, ma la preghiera degli uomini retti gli è grata.

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

La via dell’empio è in abominio all’Eterno, ma egli ama chi segue la giustizia.

Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.

Una dura correzione aspetta chi lascia la diritta via; chi odia la riprensione morrà.

Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

Il soggiorno de’ morti e l’abisso stanno dinanzi all’Eterno; quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!

Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.

Il beffardo non ama che altri lo riprenda; egli non va dai savi.

Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.

Il cuore allegro rende ilare il volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è abbattuto.

Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

Il cuor dell’uomo intelligente cerca la scienza, ma la bocca degli stolti si pasce di follia.

Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem

Tutt’i giorni dell’afflitto sono cattivi, ma il cuor contento è un convito perenne.

Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

Meglio poco col timor dell’Eterno, che gran tesoro con turbolenza.

Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej , niżeli skarb wielki z kłopotem.

Meglio un piatto d’erbe, dov’è l’amore, che un bove ingrassato, dov’è l’odio.

Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

L’uomo iracondo fa nascere contese, ma chi è lento all’ira acqueta le liti.

Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

La via del pigro è come una siepe di spine, ma il sentiero degli uomini retti è piano.

Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

Il figliuol savio rallegra il padre, ma l’uomo stolto disprezza sua madre.

Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

La follia è una gioia per chi è privo di senno, ma l’uomo prudente cammina retto per la sua via.

Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.

I disegni falliscono, dove mancano i consigli; ma riescono, dove son molti i consiglieri.

Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.

Uno prova allegrezza quando risponde bene; e com’è buona una parola detta a tempo!

Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!

Per l’uomo sagace la via della vita mena in alto e gli fa evitare il soggiorno de’ morti, in basso.

Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

L’Eterno spianta la casa dei superbi, ma rende stabili i confini della vedova.

Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.

I pensieri malvagi sono in abominio all’Eterno, ma le parole benevole son pure agli occhi suoi.

Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.

Chi è avido di lucro conturba la sua casa, ma chi odia i regali vivrà.

Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.

Il cuor del giusto medita la sua risposta, ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.

Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.

L’Eterno è lungi dagli empi, ma ascolta la preghiera dei giusti.

Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

Uno sguardo lucente rallegra il cuore; una buona notizia impingua l’ossa.

Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.

L’orecchio attento alla riprensione che mena a vita, dimorerà fra i savi.

Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

Chi rigetta l’istruzione disprezza l’anima sua, ma chi dà retta alla riprensione acquista senno.

Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

Il timor dell’Eterno è scuola di sapienza; e l’umiltà precede la gloria.

Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.