Proverbs 14

La donna savia edifica la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.

Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.

Chi cammina nella rettitudine teme l’Eterno, ma chi è pervertito nelle sue vie lo sprezza.

Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.

Nella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei savi son la loro custodia.

W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.

Dove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bove.

Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.

Il testimonio fedele non mentisce, ma il testimonio falso spaccia menzogne.

Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.

Il beffardo cerca la sapienza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.

Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.

Vattene lungi dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.

Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.

La sapienza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.

Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.

Gli insensati si burlano delle colpe commesse, ma il favore dell’Eterno sta fra gli uomini retti.

Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.

Il cuore conosce la sua propria amarezza, e alla sua gioia non può prender parte un estraneo.

Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.

La casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.

Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.

Anche ridendo, il cuore può esser triste; e l’allegrezza può finire in dolore.

Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.

Lo sviato di cuore avrà la ricompensa dal suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.

Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

Lo scemo crede tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente bada ai suoi passi.

Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.

Il savio teme, ed evita il male; ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.

Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

Chi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pien di malizia diventa odioso.

Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.

Gli scemi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.

Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.

I malvagi si chinano dinanzi ai buoni, e gli empi alle porte de’ giusti.

źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.

Il povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco son molti.

Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.

Chi sprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!

Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.

Quelli che meditano il male non son forse traviati? ma quelli che meditano il bene trovan grazia e fedeltà.

Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.

In ogni fatica v’è profitto, ma il chiacchierare mena all’indigenza.

W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.

La corona de’ savi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.

Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.

Il testimonio verace salva delle vite, ma chi spaccia bugie non fa che ingannare.

Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.

V’è una gran sicurezza nel timor dell’Eterno; Egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.

Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.

Il timor dell’Eterno è fonte di vita e fa schivare le insidie della morte.

Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.

La moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza de’ sudditi è la rovina del principe.

W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.

Chi è lento all’ira ha un gran buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Un cuor calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie dell’ossa.

Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.

Chi opprime il povero oltraggia Colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso, l’onora.

Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

L’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.

Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.

La sapienza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti si fa tosto conoscere.

W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.

La giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.

Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.

Il favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi gli fa onta.

Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.