Psalms 107

Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in eterno!

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Così dicano i riscattati dall’Eterno, ch’egli ha riscattati dalla mano dell’avversario

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

e raccolti da tutti i paesi, dal levante e dal ponente, dal settentrione e dal mezzogiorno.

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

Essi andavano errando nel deserto per vie desolate; non trovavano città da abitare.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

Affamati e assetati, l’anima veniva meno in loro.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, ed ei li trasse fuori dalle loro angosce.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Li condusse per la diritta via perché giungessero a una città da abitare.

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Poich’egli ha saziato l’anima assetata, ed ha ricolmato di beni l’anima affamata.

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Altri dimoravano in tenebre e in ombra di morte, prigionieri nell’afflizione e nei ferri,

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

perché s’erano ribellati alle parole di Dio e aveano sprezzato il consiglio dell’Altissimo;

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

ond’egli abbatté il cuor loro con affanno; essi caddero, e non ci fu alcuno che li soccorresse.

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce;

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

li trasse fuori dalle tenebre e dall’ombra di morte, e ruppe i loro legami.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Poich’egli ha rotte le porte di rame, e ha spezzato le sbarre di ferro.

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Degli stolti erano afflitti per la loro condotta ribelle e per le loro iniquità.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

L’anima loro abborriva ogni cibo, ed eran giunti fino alle porte della morte.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Mandò la sua parola e li guarì, e li scampò dalla fossa.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Offrano sacrifizi di lode, e raccontino le sue opere con giubilo!

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

Ecco quelli che scendon nel mare su navi, che trafficano sulle grandi acque;

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

essi veggono le opere dell’Eterno e le sue maraviglie nell’abisso.

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

Poich’egli comanda e fa levare il vento di tempesta, che solleva le onde del mare.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Salgono al cielo, scendono negli abissi; l’anima loro si strugge per l’angoscia.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

Traballano e barcollano come un ubriaco, e tutta la loro saviezza vien meno.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

Ma, gridando essi all’Eterno nella loro distretta, egli li trae fuori dalle loro angosce.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

Egli muta la tempesta in quiete, e le onde si calmano.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Essi si rallegrano perché si sono calmate, ed ei li conduce al porto da loro desiderato.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Lo esaltino nell’assemblea del popolo, e lo lodino nel consiglio degli anziani!

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

Egli cambia i fiumi in deserto, e le fonti dell’acqua in luogo arido;

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

la terra fertile in pianura di sale, per la malvagità de’ suoi abitanti.

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

Egli cambia il deserto in uno stagno, e la terra arida in fonti d’acqua.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Egli fa quivi abitar gli affamati ed essi fondano una città da abitare.

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

Vi seminano campi e vi piantano vigne, e ne raccolgono frutti abbondanti.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Egli li benedice talché moltiplicano grandemente, ed egli non lascia scemare il loro bestiame.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Ma poi sono ridotti a pochi, umiliati per l’oppressione, per l’avversità e gli affanni.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

Egli spande lo sprezzo sui principi, e li fa errare per deserti senza via;

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

ma innalza il povero traendolo dall’afflizione, e fa moltiplicar le famiglie a guisa di gregge.

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

Gli uomini retti lo vedono e si rallegrano, ed ogni iniquità ha la bocca chiusa.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

Chi è savio osservi queste cose, e consideri la benignità dell’Eterno.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.