Psalms 106

Alleluia! Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in perpetuo.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Chi può raccontare le gesta dell’Eterno, o pubblicar tutta la sua lode?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Beati coloro che osservano ciò ch’è prescritto, che fanno ciò ch’è giusto, in ogni tempo!

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

O Eterno, ricordati di me, con la benevolenza che usi verso il tuo popolo; visitami con la tua salvazione,

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

affinché io vegga il bene de’ tuoi eletti, mi rallegri dell’allegrezza della tua nazione, e mi glori con la tua eredità.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Noi e i nostri padri abbiamo peccato, abbiamo commesso l’iniquità, abbiamo agito empiamente.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

I nostri padri non prestarono attenzione alle tue maraviglie in Egitto; non si ricordarono della moltitudine delle tue benignità, ma si ribellarono presso al mare, al Mar rosso.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Nondimeno egli li salvò per amor del suo nome, per far conoscere la sua potenza.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Sgridò il Mar rosso ed esso si seccò; li condusse attraverso gli abissi come attraverso un deserto.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

E li salvò dalla mano di chi li odiava, e li redense dalla mano del nemico.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

E le acque copersero i loro avversari; non ne scampò neppur uno.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Allora credettero alle sue parole, e cantarono la sua lode.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Ben presto dimenticarono le sue opere; non aspettaron fiduciosi l’esecuzione dei suoi disegni,

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

ma si accesero di cupidigia nel deserto, e tentarono Dio nella solitudine.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Ed egli dette loro quel che chiedevano, ma mandò la consunzione nelle loro persone.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Furon mossi d’invidia contro Mosè nel campo, e contro Aaronne, il santo dell’Eterno.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

La terra s’aprì, inghiottì Datan e coperse il sèguito d’Abiram.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Un fuoco s’accese nella loro assemblea, la fiamma consumò gli empi.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Fecero un vitello in Horeb, e adorarono un’immagine di getto;

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

così mutarono la loro gloria nella figura d’un bue che mangia l’erba.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Dimenticarono Dio, loro salvatore, che avea fatto cose grandi in Egitto,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

cose maravigliose nel paese di Cham, cose tremende al Mar rosso.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Ond’egli parlò di sterminarli; ma Mosè, suo eletto, stette sulla breccia dinanzi a lui per stornar l’ira sua onde non li distruggesse.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Essi disdegnarono il paese delizioso, non credettero alla sua parola;

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

e mormorarono nelle loro tende, e non dettero ascolto alla voce dell’Eterno.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Ond’egli, alzando la mano, giurò loro che li farebbe cader nel deserto,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

che farebbe perire la loro progenie fra le nazioni e li disperderebbe per tutti i paesi.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

Si congiunsero anche con Baal-Peor e mangiarono dei sacrifizi dei morti.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Così irritarono Iddio colle loro azioni, e un flagello irruppe fra loro.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Ma Fineas si levò e fece giustizia, e il flagello fu arrestato.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

E ciò gli fu imputato come giustizia per ogni età, in perpetuo.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Lo provocarono ad ira anche alle acque di Meriba, e venne del male a Mosè per cagion loro;

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

perché inasprirono il suo spirito ed egli parlò sconsigliatamente con le sue labbra.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Essi non distrussero i popoli, come l’Eterno avea loro comandato;

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

ma si mescolarono con le nazioni, e impararono le opere d’esse:

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

e servirono ai loro idoli, i quali divennero per essi un laccio;

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

e sacrificarono i loro figliuoli e le loro figliuole ai demoni,

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

e sparsero il sangue innocente, il sangue dei loro figliuoli e delle loro figliuole, che sacrificarono agl’idoli di Canaan; e il paese fu profanato dal sangue versato.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Essi si contaminarono con le loro opere, e si prostituirono coi loro atti.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Onde l’ira dell’Eterno si accese contro il suo popolo, ed egli ebbe in abominio la sua eredità.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

E li dette nelle mani delle nazioni, e quelli che li odiavano li signoreggiarono.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

E i loro nemici li oppressero, e furono umiliati sotto la loro mano.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Molte volte li liberò, ma essi si ribellavano, seguendo i loro propri voleri, e si rovinavano per la loro iniquità.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Tuttavia, volse a loro lo sguardo quando furono in distretta, quando udì il loro grido;

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

e si ricordò per loro del suo patto, e si pentì secondo la moltitudine delle sue benignità.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Fece loro anche trovar compassione presso tutti quelli che li aveano menati in cattività.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Salvaci, o Eterno, Iddio nostro, e raccoglici di fra le nazioni, affinché celebriamo il tuo santo nome, e mettiamo la nostra gloria nel lodarti.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Benedetto sia l’Eterno, l’Iddio d’Israele, d’eternità in eternità! E tutto il popolo dica: Amen! Alleluia.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!