Psalms 107

Kiittäkäät Herraa; sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.

خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است.

Sanokaan Herran lunastetut, jotka hän on tuskasta vapahtanut,

آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است

Ja jotka hän on maakunnista koonnut, idästä ja lännestä, pohjoisesta ja etelästä,

و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.

Jotka eksyksissä vaelsivat korvessa umpitietä, ja ei he löytäneet kaupunkia asuaksensa,

بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.

Isoovaiset ja janoovaiset; ja heidän sielunsa vaipui heissä.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.

Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän pelasti heitä heidän hädistänsä,

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Ja vei heitä oikiaa tietä, että he menivät asuinkaupunkiin.

سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.

Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee:

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

Että hän ravitsee himoitsevaisen sielun ja täyttää isoovaisen sielun hyvyydellä.

او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.

Jotka istuvat pimeässä ja kuoleman varjossa, vangitut ahdistuksessa ja raudoissa:

برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل و زنجیر به سر می‌برند.

Että he olivat Jumalan käskyä vastaan kovakorvaiset, ja olivat katsoneet ylön ylimmäisen lain;

زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.

Sentähden täytyi heidän sydämensä onnettomuudella vaivattaa, niin että he lankesivat, ja ei kenkään heitä auttanut.

زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی به کمكشان نرسید.

Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä,

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Ja vei heitä pimeydestä ulos ja kuoleman varjosta, ja särki heidän siteensä.

آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.

Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee:

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

Että hän särkee vaskiportit, ja rikkoo rautaiset salvat.

زیرا او دروازه‌های برنزی و میله‏های آهنین را درهم شکسته است.

Hullut, jotka rangaistiin ylitsekäymisensä tähden, ja synteinsä tähden,

بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.

Heidän sielunsa kauhistui kaikkea ruokaa, ja saivat kuolintautinsa.

اشتهای خود را از دست داده و پایشان به لب گور رسیده بود.

Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Hän lähetti sanansa ja paransi heitä, ja pelasti heitä, ettei he kuolleet.

او با کلامش آنها را شفا داده از مرگ رهانید.

Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee,

پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارش و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.

Ja uhratkaan kiitosuhria, ja luetelkaan hänen tekojansa ilolla.

برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!

Jotka haaksilla meressä vaeltavat, ja asiansa toimittavat suurilla vesillä,

بعضی با کشتی به دریا رفته، به تجارت مشغول شدند.

He näkivät Herran työt, ja hänen ihmeensä syvyydessä.

آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را در عمق دریاها مشاهده کردند.

Kuin hän sanoi, ja paisutti suuren ilman, joka aallot nosti ylös,

به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را متلاطم ساخت.

Niin he menivät ylös taivasta kohden ja menivät syvyyteen alas, että heidän sielunsa ahdistuksesta epäili,

کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتند و سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.

Että he horjuivat ja hoipertelivat niinkuin juopuneet, ja ei silleen neuvoa tietäneet;

مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و عقل خود را از دست داده بودند.

Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Ja hän hillitsi kovan ilman, että aallot asettuivat.

توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.

Ja he tulivat iloisiksi, että tyveni, ja hän vei heitä satamaan heidän mielensä jälkeen.

آنها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.

Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee.

آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.

Ja ylistäkään häntä kansan seurakunnassa, ja kiittäkään häntä vanhimpain seassa,

عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.

Joka virrat teki erämaaksi, ja vesilähteet kuivaksi maaksi,

خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.

Ettei hedelmällinen maa mitään kantanut, heidän pahuutensa tähden, jotka siinä asuivat.

زمینهای حاصلخیز را به‌خاطر ساکنان شریر آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.

Erämaan teki hän vesilammiksi ja kuivan maan vesilähteeksi,

بیابانها را به برکه‌های آب، و زمینهای خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.

Ja asetti sinne isoovaiset; ja he valmistivat siihen kaupunkia, jossa he asuivat,

مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.

Ja kylvivät pellot ja viinapuita istuttivat, ja saivat jokavuotisen hedelmän.

در آنجا به زراعت می‌پردازند و تاکستان غرس می‌کنند و حاصل آن را برمی‌چینند.

Ja hän siunasi heitä ja he sangen suuresti enenivät, ja hän antoi paljon karjaa heille;

قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت و نگذاشت که گلّه‏ها و رمه‏های ایشان کم شوند.

Jotka olivat painetut alas ja sorretut pahain väkivallalta ja ahdistukselta,

چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان شکست می‌خوردند و به آنها توهین می‌شد،

Koska ylönkatse päämiesten päälle vuodatettu oli, ja kaikki maa eksyksissä ja autiona oli.

خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.

Ja hän varjeli köyhää raadollisuudesta, ja enensi hänen sukunsa niinkuin lauman.

امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.

Näitä vanhurskaat näkevät ja iloitsevat, ja jokainen paha suu pitää tukittaman.

مردمان نیك، اینها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند.

Kuka on taitava ja näitä kätkee, se ymmärtää Herran moninaisen laupiuden.

خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.