Psalms 106

Halleluja. Kiittäkäät Herraa! sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.
خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.
Kuka taitaa puhua ulos Herran suurta voimaa, ja ylistää kaikkia hänen kiitettäviä tekojansa?
چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟
Autuaat ovat, jotka käskyn pitävät ja aina vanhurskauden tekevät.
خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.
Herra, muista minua armos perästä, jonkas kansalles luvannut olet: opi minua sinun autuudellas,
خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده
Että minä näkisin valittujes menestyksen, ja iloitsisin kansas ilossa, ja kerskaisin perimises kanssa.
تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.
Me teimme syntiä meidän isäimme kanssa: me teimme väärin, ja olemme olleet jumalattomat.
ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.
Ei meidän isämme tahtoneet ymmärtää Egyptissä sinun ihmeitäs, eikä muistaneet sinun suurta laupiuttas, ja olivat meren tykönä tottelemattomat, Punaisen meren tykönä.
اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.
Kuitenkin autti hän heitä nimensä tähden, niin että hän voimansa osoitti.
امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.
Ja hän uhkasi Punaista merta, niin se kuivui; ja vei heitä syvyyden lävitse, niinkuin korvessa,
او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.
Ja vapahti heitä niiden käsistä, joka heitä vihasivat, ja lunasti heitä vihollistensa käsistä.
آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.
Ja vedet peittivät heidän vainollisensa, niin ettei yksikään eläväksi jäänyt.
امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.
Silloin he uskoivat hänen sanansa, ja veisasivat hänen kiitoksensa.
در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.
Mutta he unohtivat pian hänen työnsä, ja ei ottaneet hänen neuvoansa.
امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.
He kiehuivat himosta korvessa, ja kiusasivat Jumalaa erämaassa.
بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.
Mutta hän antoi heille heidän anomisensa, ja lähetti heille laihuuden heidän himonsa tähden.
پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.
Ja he asettuivat Mosesta vastaan leirissä, Aaronia Herran pyhää vastaan.
در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.
Maa aukeni ja nieli Datanin, ja peitti Abiramin joukon,
پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.
Ja tuli syttyi heidän joukossansa, ja liekki poltti jumalattomat.
آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.
He tekivät vasikan Horebissa, ja kumarsivat valettua kuvaa.
آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.
Ja he muuttelivat kunniansa härjän muotoon, joka heiniä syö.
مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.
He unohtivat Jumalan, vapahtajansa, joka oli niin suuria töitä tehnyt Egyptissä,
آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،
Ihmeitä Hamin maalla, ja peljättäviä töitä Punaisen meren tykönä.
کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.
Ja hän sanoi heitä hukuttavansa, ellei Moses hänen valittunsa olisi seisonut siinä välissä, ja palauttanut hänen vihaansa, ettei hän ratki heitä kadottanut.
وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.
Ja he katsoivat sen ihanan maan ylön, eikä uskoneet hänen sanaansa,
آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.
Ja napisivat majoissansa, eikä olleet kuuliaiset Herran äänelle.
در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.
Ja hän nosti kätensä heitä vastaan, maahan lyödäksensä heitä korvessa,
پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد
Ja heittääksensä heidän siemenensä pakanain sekaan, ja hajoittaaksensa heitä maakuntiin.
و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.
Ja he ryhtyivät BaalPeoriin, ja söivät kuolleiden (epäjumalain) uhreista,
در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.
Ja vihoittivat hänen töillänsä; niin tuli myös rangaistus heidän sekaansa.
با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.
Niin Pinehas astui edes, ja lepytti asian, ja rangaistus lakkasi.
پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.
Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, suvusta sukuun ijankaikkisesti.
این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.
Ja vihoittivat hänen riitaveden tykönä ja tapahtui Mosekselle pahoin heidän tähtensä;
در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.
Sillä he saattivat hänen sydämensä murheelliseksi, niin että hän sanoissansa eksyi.
چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.
Ei he hukuttaneet pakanoita, niinkuin Herra heille käskenyt oli,
آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،
Vaan sekaantuivat pakanain sekaan, ja oppivat heidän töitänsä,
بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.
Ja palvelivat heidän epäjumaliansa; ja ne tulivat heille paulaksi.
بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.
Ja he uhrasivat poikansa ja tyttärensä perkeleille,
پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.
Ja vuodattivat viattoman veren, poikainsa ja tyttäriensä veren, jotka he uhrasivat Kanaanealaisten epäjumalille, niin että maa veren vioilla turmeltiin,
خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.
Ja saastuttivat itsensä omissa töissänsä, ja tekivät huorin teoissansa.
به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.
Niin julmistui Herran viha kansansa päälle, ja hän kauhistui perimistänsä,
آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.
Ja hylkäsi ne pakanain käsiin, että ne vallitsivat heitä, jotka heitä vihasivat.
پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.
Ja heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja he painettiin heidän kätensä alle.
دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.
Hän monesti heitä pelasti; mutta he vihoittivat hänen neuvoillansa, ja he painettiin alas pahain tekoinsa tähden.
خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.
Ja hän näki heidän tuskansa, kuin hän heidän valituksensa kuuli,
با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.
Ja muisti liittonsa, jonka hän heidän kanssansa tehnyt oli, ja katui sitä suuresta laupiudestansa,
پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید
Ja antoi heidän löytää armon kaikkein edessä, jotka heitä vanginneet olivat.
و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.
Auta meitä, Herra meidän Jumalamme, ja kokoa meitä pakanoista, että kiittäisimme sinun pyhää nimeäs, ja kehuisimme sinun kiitostas.
ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.
Kiitetty olkoon Herra Israelin Jumala, ijankaikkisuudesta niin ijankaikkisuuteen: ja sanokaan kaikki kansa: Amen, Halleluja!
خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!