Psalms 73

به راستی خدا برای قوم اسرائیل و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.
Tanrı gerçekten İsrail’e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم و از راه راست منحرف شوم.
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر و شریر حسد می‌‌ورزیدم.
Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
زیرا که زحمت نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.
Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
بنابراین به غرور آراسته‌اند، و به خشونت ملبّس شده‌اند.
Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
دلهایشان پُر از شرارت است و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.
Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند. متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.
İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند، و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.
Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند و آنها را می‌ستایند.
Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند. خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»
Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”
مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.
İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
من بیهوده خود را پاک نگه داشته و از گناه دوری می‌کنم.
Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم و هر روز سرزنش می‌شوم.
Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
اگر من آن حرفها را زده بودم، در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.
“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم، امّا فکرم به جایی نرسید.
Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم، آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.
Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد تا بیفتند و نابود شوند.
Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند و عاقبتی هولناک خواهند داشت.
Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود. هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.
Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
زمانی که روح من افسرده و دلم شکسته بود،
Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
احمق و نادان بودم و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!
Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.
Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی، و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.
Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
در آسمان غیراز تو کسی را ندارم و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.
Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد، امّا خداوند قوّت قلب و همه‌چیز من است.
Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید. آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد.
Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.
Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.