Job 31

با چشمان خود پیمان بستم که به هیچ دختری با نظر شهوت نگاه نکنم.

Jeg sluttede en Pagt med mit Øje om ikke at se på en Jomfru;

چون می‌دانم که خدای قادر مطلق چه بلایی بر سر چنین افرادی می‌آورد.

hvad var ellers min Lod fra Gud hist oppe, den Arv, den Almægtige gav fra det høje?

او بر سر مردم شریر و بدکار از آسمان بلا و مصیبت نازل می‌کند.

Har ikke den lovløse Vanheld i Vente, Udådsmændene Modgang?

او هر کاری که می‌کنم و هر قدمی که برمی‌دارم، می‌بیند.

Ser han ej mine Veje og tæller alle mine Skridt?

من هرگز به راه غلط نرفته‌ام و کسی را فریب نداده‌ام.

Har jeg holdt til med Løgn, og hasted min Fod til Svig

می‌خواهم خدا خودش مرا با ترازوی عدالت بسنجد تا بی‌گناهی من ثابت شود.

på Rettens Vægtskål veje han mig, så Gud kan kende min Uskyld

اگر از راه راست منحرف شده باشم، یا دلم دنبال آنچه که چشمم خواسته است، رفته باشد و یا دستم به گناه آلوده شده باشد،

er mit Skridt bøjet af fra Vejen, og har mit Hjerte fulgt mine Øjne, hang noget ved mine Hænder,

آن وقت چیزی را که کاشته‌ام، دیگران بخورند و همهٔ محصولات من از ریشه کنده شوند.

da gid jeg må så og en anden fortære, og hvad jeg planted, oprykkes med Rode!

اگر دلم فریفتهٔ زن مرد دیگری شده باشد، یا در کمین زن همسایه باشم،

Blev jeg en Dåre på Grund at en Kvinde, og har jeg luret ved Næstens Dør,

پس زن من هم، کنیز مرد دیگری شود. دیگران با او همبستر شوند.

så dreje min Hustru Kværn for en anden, og andre bøje sig over hende!

زیرا این کار جنایت است و عامل آن سزاوار مجازات می‌باشد

Thi sligt var Skændselsdåd, Brøde, der drages for Retten,

و مثل آتشِ سوزانِ دنیای مردگان می‌تواند همه‌چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه‌کن سازد.

ja, Ild, der æder til Afgrunden og sætter hele min Høst i Brand!

اگر شکایت کنیز و غلام خود را علیه خود نشنیده و با آنها از روی انصاف رفتار نکرده باشم،

Har jeg ringeagtet min Træls og min Trælkvindes Ret, når de trættede med mig,

چطور می‌توانم با خدا روبه‌رو شوم و وقتی‌که از من بازخواست کند، چه جوابی می‌توانم به او بدهم.

hvad skulde jeg da gøre, når Gud stod op, hvad skulde jeg svare, når han så efter?

زیرا همان خدایی که مرا آفریده، کنیز و غلام مرا هم خلق کرده است.

Har ikke min Skaber skabt ham i Moders Skød, har en og samme ej dannet os begge i Moders Liv?

از کمک به مردم مسکین خودداری نکرده‌ام، بیوه زنی را در حال بیچارگی ترک نکرده‌ام،

Har jeg afslået ringes Ønske, ladet Enkens Øjne vansmægte,

نان خود را به تنهایی نخورده‌ام و آن را همیشه با یتیمان گرسنه قسمت کرده

var jeg ene om at spise mit Brød, har den faderløse ej spist deraf

و در سراسر عمر خود برای آنها مثل پدری غمخوار بودم و از کودکی، راهنمای بیوه‌زنان بوده‌ام.

nej, fra Barnsben fostred jeg ham som en Fader, jeg ledede hende fra min Moders Skød.

اگر می‌دیدم که کسی لباس ندارد و از سرما در خطر است و یا شخص مسکینی برهنه به سر می‌برد،

Har jeg set en Stakkel blottet for Klæder, en fattig savne et Tæppe

از پشم گوسفندانم لباس می‌دوختم و به او می‌دادم تا از سردی هوا در امان بوده، از صمیم دل برای من دعا کند و من برکت ببینم.

visselig nej, hans Hofter velsigned mig, når han varmed sig i Uld af mine Lam.

اگر به‌خاطر اینکه در دادگاه نفوذ دارم، حق یتیمی را پایمال کرده باشم،

Har jeg løftet min Bånd mod en faderløs, fordi jeg var vis på Medhold i Retten,

بازوی من از شانه قطع شود و دستم بشکند.

så falde min Skulder fra Nakken, så rykkes min Arm af Led!

چون من از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم هرگز جرأت نمی‌کردم که به چنین کاری دست بزنم.

Thi Guds Rædsel var kommet over mig, og når han rejste sig, magted jeg intet!

به طلا و نقره اعتماد و اتّکا نداشته‌ام

Har jeg slået min Lid til Guld, kaldt det rene Guld min Fortrøstning,

و ثروت زیاد مایهٔ خوشی من نبوده است.

var det min Glæde, at Rigdommen voksed, og at min Hånd fik sanket så meget,

به آفتاب تابان و مهتاب درخشان دل نبسته‌ام.

så jeg, hvorledes Sollyset stråled, eller den herligt skridende Måne,

آنها را نپرستیده و از دور نبوسیده‌ام.

og lod mit Hjerte sig dåre i Løn, så jeg hylded dem med Kys på min Hånd

زیرا این کار هم گناه است و اگر آن کار را می‌کردم، مستوجب مجازات می‌بودم، چون با این کار، خدای متعال را منکر می‌شدم.

også det var Brøde, der drages for Retten, thi da fornægted jeg Gud hist oppe.

هرگز از مصیبت دشمنان شاد نشده‌ام و از بلایی که بر سرشان آمده است، خوشحال نبوده‌ام.

Var min Avindsmands Fald min Glæd jubled jeg, når han ramtes af Vanheld

زبان خود را از گناه بازداشته و برای آنها دعای بد نکرده‌ام.

nej, jeg tillod ikke min Gane at synde, så jeg bandende kræved hans Sjæl.

آنهایی که برای من کار می‌کنند هرگز گرسنه نبوده‌اند.

Har min Husfælle ej måttet sige: "Hvem mættedes ej af Kød fra hans Bord"

هیچ غریبه‌ای را نگذاشته‌ام که شب در کوچه بخوابد، بلکه درِ خانهٔ من، همیشه به روی مسافران باز بوده است.

nej, den fremmede lå ej ude om Natten, jeg åbned min Dør for Vandringsmænd.

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

Har jeg skjult mine Synder, som Mennesker gør, så jeg dulgte min Brøde i Brystet

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

af Frygt for den store Hob, af Angst for Stamfrænders Ringeagt, så jeg blev inden Døre i Stilhed!

آیا کسی هست که به سخنان من گوش بدهد؟ من قسم می‌خورم که حقیقت را می‌گویم. بگذارید قادر مطلق جواب مرا بگوید، و اتّهاماتی را که علیه من وارد کرده‌اند، نشان بدهد.

Ak, var der dog en, der hørte på mig! Her er mit Bomærke - lad den Almægtige svare! Havde jeg blot min Modparts Indlæg!

من آنها را به گردن می‌گیرم و تاج سر خود می‌سازم.

Sandelig, tog jeg det på min Skulder, kransed mit Hoved dermed som en Krone,

همهٔ کارهایی را که کرده‌ام، برای او بیان می‌کنم و با سرفرازی در حضور او می‌ایستم.

svared ham for hvert eneste Skridt og mødte ham som en Fyrste.

اگر زمینی را که در آن کشت می‌کنم از مالک اصلی‌اش بزور گرفته باشم،

Har min Mark måttet skrige over mig og alle Furerne græde,

و از محصول آن بدون قیمت خورده و باعث قتل مالک آن شده باشم،

har jeg tæret dens Kraft uden Vederlag, udslukt dens Ejeres Liv,

در آن زمین به عوض گندم، خار و به جای جو، علف هرزه بروید. سخنان ایّوب پایان گرفت.

så gro der Tjørn for Hvede og Ukrudt i Stedet for Byg! Her ender Jobs Ord.