Psalms 73

Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.
Tanrı gerçekten İsrail’e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.
Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.
Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.
Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.
Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.
Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.
İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.
Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.
Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?
Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”
Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!
İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,
Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!
Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.
“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,
Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.
Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.
Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.