Psalms 72

Ho Dio, Vian juĝon donu al la reĝo Kaj Vian justecon al la reĝido.
Ey Tanrı, adaletini krala, Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
Li juĝu Vian popolon kun vero Kaj Viajn prematojn kun justeco.
Senin halkını doğrulukla, Mazlum kullarını adilce yargılasın!
La montoj alportu al la popolo pacon, Ankaŭ la montetoj, per justeco.
Dağlar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!
Li juĝu la prematojn en la popolo, Li savu la filojn de senhavulo, Kaj li dispremu la premanton.
Mazlumlara hakkını versin, Yoksulların çocuklarını kurtarsın, Zalimleriyse ezsin!
Oni timu Vin tiel longe, kiel ekzistos la suno kaj la luno, De generacioj al generacioj.
Güneş ve ay durdukça, Kral kuşaklar boyunca yaşasın;
Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon; Kiel gutoj, kiuj malsekigas la teron.
Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
En liaj tagoj floru virtulo kaj granda paco, Ĝis ne plu ekzistos la luno.
Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
Li regu de maro ĝis maro Kaj de la Rivero ĝis la finoj de la tero.
[] Egemenlik sürsün denizden denize, Fırat’tan yeryüzünün ucuna dek!
Kliniĝu antaŭ li la dezertanoj, Kaj liaj malamikoj leku polvon.
Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın.
La reĝoj de Tarŝiŝ kaj de la insuloj alportu donacojn; La reĝoj de Ŝeba kaj Seba venigu donojn.
Tarşiş’in ve kıyı ülkelerinin kralları Ona haraç getirsin, Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
Kliniĝu antaŭ li ĉiuj reĝoj; Ĉiuj popoloj lin servu.
Bütün krallar önünde yere kapansın, Bütün uluslar ona kulluk etsin!
Ĉar li savos ploregantan malriĉulon Kaj senhelpan mizerulon.
Çünkü yardım isteyen yoksulu, Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
Li estos favorkora por malriĉulo kaj senhavulo, Kaj li savos la animojn de mizeruloj.
Yoksula, düşküne acır, Düşkünlerin canını kurtarır.
De malico kaj krimo li savos iliajn animojn; Kaj kara estos ilia sango en liaj okuloj.
Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
Kaj li vivu, kaj oni donu al li el la oro de Ŝeba; Kaj oni ĉiam preĝu por li, kaj ĉiutage oni lin benu.
Yaşasın kral! Ona Saba altını versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!
Estu multe da greno en la lando; Sur la supro de la montoj ĝiaj spikoj ondiĝu kiel Lebanon; Kaj en la urboj ĉio floru, kiel herbo sur la tero.
Ülkede bol buğday olsun, Dağ başlarında dalgalansın! Başakları Lübnan gibi verimli olsun, Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
Lia nomo estu eterna; Tiel longe, kiel ekzistas la suno, kresku lia nomo; Ĉiuj popoloj sin benu per li kaj gloru lin.
Kralın adı sonsuza dek yaşasın, Güneş durdukça adı var olsun, Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, Bütün uluslar “Ne mutlu ona” desin!
Glorata estu Dio la Eternulo, Dio de Izrael, Kiu sola faras miraklojn.
RAB Tanrı’ya, İsrail’in Tanrısı’na övgüler olsun, Harikalar yaratan yalnız O’dur.
Kaj laŭdata estu Lia glora nomo eterne; Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. Amen, kaj amen!
Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü O’nun yüceliğiyle dolsun! Amin! Amin!
Finiĝis la preĝoj de David, filo de Jiŝaj.
İşay oğlu Davut’un duaları burada bitiyor.