Psalms 109

Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

Az éneklőmesternek, Dávidé; zsoltár. Én dicséretemnek Istene, ne hallgass!

Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

Mert a gonosznak szája és az álnokságnak szája felnyilt ellenem, hazug nyelvvel beszélnek én velem.

Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

És körülvesznek engem gyűlölséges beszédekkel, és ostromolnak engem ok nélkül.

Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

Szeretetemért ellenkeznek velem, én pedig imádkozom.

Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

Roszszal fizetnek nékem a jóért, és gyűlölséggel az én szeretetemért.

Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

Állíts fölibe gonoszt, és vádló álljon az ő jobb keze felől.

Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

Mikor törvénykezik, mint gonosz jőjjön ki; még az imádsága is bűnné legyen.

Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

Életének napjai kevesek legyenek, és a hivatalát más foglalja el.

Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

Fiai legyenek árvákká, a felesége pedig özvegygyé.

Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

És bujdossanak az ő fiai és kolduljanak, és elpusztult helyeiktől távol keressenek *eledelt.*

Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

Foglalja le minden jószágát az uzsorás, és idegenek ragadozzák el szerzeményét.

Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

Ne legyen néki, a ki kegyelmet mutasson *iránta,* és ne legyen, a ki könyörüljön az ő árváin!

Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

Veszszen ki az ő maradéka; a második nemzedékben töröltessék el a nevök!

La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

Atyáinak álnoksága emlékezetben legyen az Úr előtt, és anyjának bűne el ne töröltessék!

Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

Mindenkor az Úr előtt legyenek, és emlékezetök is veszszen ki e földről,

Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

A miatt, hogy nem gondolt arra, hogy kegyelmet gyakoroljon és üldözte a szegény és nyomorult embert, és a megkeseredett szívűt, hogy megölje.

Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

Mivelhogy szerette az átkot, azért érte el őt; és mivel nem volt kedve az áldáshoz, azért távozék az el ő tőle.

Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

Úgy öltözte fel az átkot, mint a ruháját, azért ment beléje, mint a víz, és az ő csontjaiba, mint az olaj.

Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

Legyen az néki palástul, a melybe beburkolódzik, és övül, a melylyel mindenkor övezze magát.

Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

Ez legyen jutalmok az Úrtól az én vádolóimnak, és a kik rosszat beszélnek az én lelkemre.

Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

De te, én Uram, Istenem, bánj velem a te nevedért; mivelhogy jó a te kegyelmed, szabadíts meg engem!

Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

Mert szegény és nyomorult vagyok én, még a szívem is megsebesíttetett én bennem.

Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

Úgy hanyatlom el, mint az árnyék az ő megnyúlásakor; ide s tova hányattatom, mint a sáska.

Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

Térdeim tántorognak az éhségtől, és testem megfogyatkozott a kövérségtől.

Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

Sőt gyalázatossá lettem előttök; ha látnak engem, fejöket csóválják.

Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

Segíts meg engem, Uram Isten; szabadíts meg engem a te kegyelmed szerint!

Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

Hadd tudják meg, hogy a te kezed *munkája* ez, hogy te cselekedted ezt, Uram!

Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

Átkozzanak ők, de te áldj meg! Feltámadnak, de szégyenüljenek meg és örvendezzen a te szolgád.

Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

Öltözzenek az én vádlóim gyalázatba, és burkolózzanak szégyenökbe, mint egy köpenybe!

Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

Hálát adok az Úrnak felettébb az én számmal, és dicsérem őt a sokaság közepette!

Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.

Mert jobb keze felől áll a szegénynek, hogy megszabadítsa azoktól, a kik elítélik annak lelkét.