Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!