Psalms 109

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.

Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!

Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.

For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.

En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.

Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.

Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.

Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.

En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.

Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.

Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.

Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!

Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.

Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!

Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;

La hans dager bli få, la en annen få hans embede!

Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.

La hans barn bli farløse og hans hustru enke,

En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.

og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!

Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.

La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!

Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.

La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!

Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.

La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!

De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.

Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!

Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.

De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,

Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.

fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.

Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.

Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;

En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.

han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.

Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.

La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!

Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.

Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!

Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.

Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!

Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.

For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.

Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.

Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.

Mijn knieën struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.

Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.

Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.

Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.

Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.

Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,

Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.

så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!

Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.

De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.

Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.

Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.

Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.

Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;

Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.

for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.