Proverbs 15

Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.

Yumuşak yanıt gazabı yatıştırır, Oysa yaralayıcı söz öfkeyi alevlendirir.

Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.

Bilgenin dili bilgiyi iyi kullanır, Akılsızın ağzındansa ahmaklık akar.

Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.

RAB’bin gözü her yerde olanı görür, Kötüleri de iyileri de gözler.

Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.

Okşayıcı dil yaşam verir, Çarpık dilse ruhu yaralar.

Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.

Ahmak babasının uyarılarını küçümser, İhtiyatlı kişi azara kulak verir.

Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.

Doğru kişinin evi büyük hazine gibidir, Kötünün geliriyse sıkıntı kaynağıdır.

Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.

Bilgelerin dudakları bilgi yayar, Ama akılsızların yüreği öyle değildir.

Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.

RAB kötülerin kurbanından iğrenir, Ama doğruların duası O’nu hoşnut eder.

Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.

RAB kötü kişinin yolundan iğrenir, Doğruluğun ardından gideni sever.

Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.

Yoldan sapan şiddetle cezalandırılır Ve azarlanmaktan nefret eden ölüme gider.

Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter.

RAB, ölüm ve yıkım diyarında olup biteni bilir, Nerde kaldı ki insanın yüreği!

Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.

Alaycı kişi azarlanmaktan hoşlanmaz, Bilgelere gidip danışmaz.

Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.

Mutlu yürek yüzü neşelendirir, Acılı yürek ruhu ezer.

Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.

Akıllı yürek bilgi arar, Akılsızın ağzıysa ahmaklıkla beslenir.

Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.

Mazlumun bütün günleri sıkıntı doludur, Mutlu bir yürekse sahibine sürekli ziyafettir.

Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.

Yoksul olup RAB’den korkmak, Zengin olup kaygı içinde yaşamaktan yeğdir.

Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.

Sevgi dolu bir ortamdaki sebze yemeği, Nefret dolu bir ortamdaki besili danadan yeğdir.

Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.

Huysuz kişi çekişme yaratır, Sabırlı kişi kavgayı yatıştırır.

Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.

Tembelin yolu dikenli çit gibidir, Doğrunun yoluysa ana caddeye benzer.

Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.

Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuksa annesini küçümser.

Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.

Sağduyudan yoksun kişi ahmaklığıyla sevinir, Ama akıllı insan dürüst bir yaşam sürer.

Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.

Karşılıklı danışılmazsa tasarılar boşa çıkar, Danışmanların çokluğuyla başarıya ulaşılır.

Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.

Uygun yanıt sahibini mutlu eder, Yerinde söylenen söz ne güzeldir!

Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil.

Sağduyulu kişi yukarıya, yaşama giden yoldadır, Bu da ölüler diyarına inmesini önler.

Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.

RAB kibirlinin evini yıkar, Dul kadının sınırını korur.

Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.

RAB kötünün tasarılarından iğrenir, Temiz düşüncelerden hoşnut kalır.

Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.

Kazanca düşkün kişi kendi evine sıkıntı verir, Rüşvetten nefret edense rahat yaşar.

Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.

Doğru kişinin aklı yanıtını iyi tartar, Kötünün ağzı kötülük saçar.

HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.

RAB kötülerden uzak durur, Oysa doğruların duasını duyar.

Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.

Gülen gözler yüreği sevindirir, İyi haber bedeni ferahlatır.

Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.

Yaşam veren uyarıları dinleyen, Bilgeler arasında konaklar.

Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.

Terbiyeden kaçan kendine zarar verir, Azara kulak verense sağduyu kazanır.

HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.

RAB korkusu bilgelik öğretir, Alçakgönüllülük de onurun önkoşuludur.