Psalms 109

(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!

Huwag kang mapayapa, Oh Dios na aking kapurihan;

Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,

Sapagka't ang bibig ng masama at ang bibig ng magdaraya ay ibinuka nila laban sa akin: sila'y nangagsalita sa akin na may sinungaling na dila.

med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;

Kanilang kinulong ako sa palibot ng mga salitang pagtatanim, at nagsilaban sa akin ng walang kadahilanan.

til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;

Sa kabayaran ng aking pagibig ay mga kaaway ko sila: nguni't ako'y tumatalaga sa dalangin.

de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.

At iginanti nila sa akin ay kasamaan sa mabuti, at pagtatanim sa pagibig ko.

Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,

Lagyan mo ng masamang tao siya: at tumayo nawa ang isang kaaway sa kaniyang kanan.

lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;

Pagka siya'y nahatulan, lumabas nawa siyang salarin; at maging kasalanan nawa ang kaniyang dalangin.

hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;

Maging kaunti nawa ang kaniyang mga kaarawan; at kunin nawa ng iba ang kaniyang katungkulan.

hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;

Maulila nawa ang kaniyang mga anak, at mabao ang kaniyang asawa.

hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;

Magsilaboy nawa ang kaniyang mga anak, at mangagpalimos; at hanapin nila ang kanilang pagkain sa kanilang mga dakong guho.

Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;

Kunin nawa ng manglulupig ang lahat niyang tinatangkilik; at samsamin ng mga taga ibang lupa ang kaniyang mga gawa.

ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;

Mawalan nawa ng maawa sa kaniya; at mawalan din ng maawa sa kaniyang mga anak na ulila.

hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:

Mahiwalay nawa ang kaniyang kaapuapuhan; sa lahing darating ay mapawi ang kaniyang pangalan.

lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,

Maalaala nawa ng Panginoon ang kasamaan ng kaniyang mga magulang; at huwag mapawi ang kasalanan ng kaniyang ina,

altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,

Mangalagay nawa silang lagi sa harap ng Panginoon, upang ihiwalay niya ang alaala sa kanila sa lupa.

fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;

Sapagka't hindi niya naalaalang magpakita ng kaawaan, kundi hinabol ang dukha at mapagkailangan, at ang may bagbag na puso, upang patayin.

han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!

Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya; at hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.

Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;

Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit, at nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig, at parang langis sa kaniyang mga buto.

den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!

Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal, at gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.

Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.

Ito ang kagantihan sa aking mga kaaway na mula sa Panginoon, at sa kanilang nangagsasalita ng kasamaan laban sa aking kaluluwa.

Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!

Nguni't gumawa kang kasama ko, Oh Dios na Panginoon, alang-alang sa iyong pangalan: sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti, iligtas mo ako,

Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;

Sapagka't ako'y dukha at mapagkailangan, at ang aking puso ay nasaktan sa loob ko.

som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;

Ako'y yumayaong gaya ng lilim pagka kumikiling: ako'y itinataas at ibinababa ng hangin na parang balang.

af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;

Ang aking mga tuhod ay mahina sa pagaayuno, at ang aking laman ay nagkukulang ng katabaan.

til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de

Ako nama'y naging kadustaan sa kanila: pagka kanilang nakikita ako, kanilang pinagagalawgalaw ang kanilang ulo.

Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,

Tulungan mo ako, Oh Panginoon kong Dios; Oh iligtas mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob:

så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!

Upang kanilang maalaman na ito'y iyong kamay; na ikaw, Panginoon, ang may gawa.

Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;

Sumumpa sila, nguni't magpapala ka: pagka sila'y nagsibangon, sila'y mangapapahiya, nguni't ang iyong lingkod ay magagalak.

lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!

Manamit ng kasiraang puri ang mga kaaway ko, at matakpan sila ng kanilang sariling kahihiyan na parang balabal.

Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;

Ako'y magpapasalamat ng marami ng aking bibig sa Panginoon; Oo, aking pupurihin siya sa gitna ng karamihan.

thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.

Sapagka't siya'y tatayo sa kanan ng mapagkailangan, upang iligtas sa kanilang nagsisihatol ng kaniyang kaluluwa.