Psalms 107

Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.