Psalms 73

quia aemulatus sum contra iniquos pacem impiorum videns

Ψαλμος του Ασαφ. Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.

quod non recogitaverint de morte sua et firma sint vestibula eorum

Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν παρ ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.

in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur

Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.

ideo nutriti sunt ad superbiam circumdederunt iniquitatem sibi

Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ η δυναμις αυτων ειναι στερεα.

processerunt a pinguidine oculi eorum transierunt cogitationes cordis

Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.

inriserunt et locuti sunt in malitia calumniam de excelso loquentes

δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.

posuerunt in caelo os suum et lingua eorum deambulavit in terra

Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.

propterea convertetur populus eius hic et quis plenus invenietur in eis

Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν λαλουσιν υπερηφανως.

et dixerunt quomodo novit Deus et si est scientia in Excelso

Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.

ecce isti impii et abundantes in saeculo multiplicaverunt divitias

Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι αυτους.

ergone frustra mundavi cor meum et lavi in innocentia manus meas

Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;

et fui flagellatus tota die et increpatio mea in matutinis

Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος αυξανουσι τα πλουτη αυτων.

dixi si narravero sic ecce generationem filiorum tuorum reliqui

Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.

et cogitavi ut intellegerem istud labor est in oculis meis

Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.

donec veniam ad sanctuaria Dei intellegam in novissimo eorum

Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.

verumtamen in lubrico posuisti eos deiecisti eos ad interitum

Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ εφανη δυσκολον

quomodo vastati sunt subito defecerunt consumpti sunt quasi non sint

εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.

quasi somnium evigilantis Domine in civitate tua imaginem eorum ad nihilum rediges

Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους ερριψας αυτους εις κρημνον.

quia contractum est cor meum et lumbi mei velut ignis fumigans

Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.

et ego insipiens et nescius

Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.

quasi iumentum factus sum apud te et eram semper tecum

Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο

et tenebas manum dexteram meam in consilium tuum deduces me et postea in gloria suscipies me

και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον κτηνος ημην ενωπιον σου.

quid mihi est in caelo et tecum nolui in terra

Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.

consumpta est caro mea et cor meum robur cordis mei et pars mea Deus in aeternum

Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.

quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem fornicantem a te

Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.

mihi autem adpropinquare Deo bonum est posui in Domino Deo spem meam ut narrem omnes adnuntiationes tuas

Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου αλλ ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.

eruditionis Asaph ut quid Deus reppulisti in finem fumavit furor tuus in gregem pascuae tuae

Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.

recordare congregationis tuae quam possedisti ab initio et redemisti virgam hereditatis tuae montis Sion in quo habitasti

Αλλα δι εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.