Psalms 73

Ψαλμος του Ασαφ. Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.

En psalm av Asaf.  Sannerligen, Gud är god mot Israel,  mot dem som hava rena hjärtan.

Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν παρ ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.

 Men jag hade så när stapplat med mina fötter,  mina steg voro nära att slinta;

Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.

 ty jag upptändes av avund mot de övermodiga,  när jag såg att det gick dem väl i deras ogudaktighet.

Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ η δυναμις αυτων ειναι στερεα.

 Ty fria ifrån vedermödor äro de till sin död,  och deras hull är frodigt.

Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.

 De komma icke i olycka såsom andra dödliga  och varda icke plågade såsom andra människor.

δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.

 Därför är högmod deras halsprydnad,  våld den klädnad som höljer dem.

Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.

 Ur fetma skåda deras ögon fram,  deras hjärtans inbillningar hava intet mått.

Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν λαλουσιν υπερηφανως.

 De håna och tala förtryck i sin ondska;  med höga åthävor tala de.

Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.

 Med sin mun stiga de upp i himmelen,  och deras tunga far fram på jorden;

Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι αυτους.

 därför vänder sig deras folk till dem  och super så in vattnet i fulla drag.

Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;

 Och de säga: »Huru skulle Gud kunna veta det?  Skulle sådan kunskap finnas hos den Högste?»

Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος αυξανουσι τα πλουτη αυτων.

 Ja, så är det med de ogudaktiga;  det går dem alltid väl, och de växa i makt.

Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.

 Sannerligen, förgäves bevarade jag mitt hjärta rent  och tvådde mina händer i oskuld;

Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.

 jag vart dock plågad hela dagen,  och var morgon kom tuktan över mig.

Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.

 Om jag hade sagt: »Så vill jag lära»,  då hade jag svikit dina barns släkte.

Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ εφανη δυσκολον

 När jag nu tänkte efter för att begripa detta,  syntes det mig alltför svårt,

εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.

 till dess jag trängde in i Guds heliga rådslut  och aktade på dess ände.

Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους ερριψας αυτους εις κρημνον.

 Sannerligen, på slipprig mark ställer du dem,  du störtar dem ned i fördärv.

Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.

 Huru varda de ej till intet i ett ögonblick!  De förgås och få en ände med förskräckelse.

Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.

 Såsom det är med en dröm, när man vaknar, o Herre,  så aktar du dem för intet, såsom skuggbilder, när du vaknar.

Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο

 När mitt hjärta förbittrades  och jag kände styng i mitt inre,

και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον κτηνος ημην ενωπιον σου.

 då var jag oförnuftig och förstod intet;  såsom ett oskäligt djur var jag inför dig.

Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.

 Dock förbliver jag städse hos dig;  du håller mig vid min högra hand.

Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.

 Du skall leda mig efter ditt råd  och sedan upptaga mig med ära.

Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.

 Vem har jag i himmelen utom dig!  Och när jag har dig, då frågar jag efter intet på jorden.

Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου αλλ ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.

 Om än min kropp och min själ försmäkta,  så är dock Gud mitt hjärtas klippa  och min del evinnerligen.

Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.

 Ty se, de som hava vikit bort ifrån dig skola förgås;  du förgör var och en som trolöst avfaller från dig.

Αλλα δι εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.

 Men jag har min glädje i att hålla mig intill Gud;  jag söker min tillflykt hos Herren, HERREN,  för att kunna förtälja alla dina gärningar.