Psalms 73

Ψαλμος του Ασαφ. Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.

En salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot de rene av hjertet.

Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν παρ ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.

Men jeg - nær hadde mine føtter snublet, på lite nær var mine trin glidd ut.

Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.

For jeg harmedes over de overmodige da jeg så at det gikk de ugudelige vel.

Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ η δυναμις αυτων ειναι στερεα.

For de er fri for lidelser inntil sin død, og deres styrke er vel ved makt.

Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.

De kjenner ikke til nød som andre folk, og de blir ikke plaget som andre mennesker.

δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.

Derfor er overmot deres halssmykke, vold omhyller dem som et klædebon.

Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.

Deres øine står ut av fedme, hjertets tanker bryter frem.

Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν λαλουσιν υπερηφανως.

De håner og taler i ondskap om undertrykkelse; fra det høie taler de.

Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.

De løfter sin munn op til himmelen, og deres tunge farer frem på jorden.

Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι αυτους.

Derfor får de sitt folk til å vende sig om til dem, og vann i overflod suger de i sig.

Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;

Og de sier: Hvorledes skulde Gud vite noget? Er det vel kunnskap hos den Høieste?

Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος αυξανουσι τα πλουτη αυτων.

Se, dette er de ugudelige, og evig trygge vokser de i velmakt.

Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.

Ja, forgjeves har jeg renset mitt hjerte og tvettet mine hender i uskyld;

Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.

jeg blev dog plaget hele dagen, og hver morgen kom til mig med tukt.

Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.

Dersom jeg hadde sagt: Jeg vil tale således, se, da hadde jeg vært troløs mot dine barns slekt.

Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ εφανη δυσκολον

Og jeg tenkte efter for å forstå dette; det var en plage i mine øine

εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.

- inntil jeg gikk inn i Guds helligdommer og gav akt på deres endelikt.

Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους ερριψας αυτους εις κρημνον.

Ja, på glatte steder setter du dem; du lot dem falle, så de gikk til grunne.

Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.

Hvor de blev ødelagt i et øieblikk! De gikk under og tok ende med forferdelse.

Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.

Likesom en akter for intet en drøm når en har våknet op, således akter du, Herre, deres skyggebillede for intet når du våkner op.

Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο

Når mitt hjerte var bittert, og det stakk mig i mine nyrer,

και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον κτηνος ημην ενωπιον σου.

da var jeg ufornuftig og forstod intet; som et dyr var jeg imot dig.

Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.

Men jeg blir alltid hos dig, du har grepet min høire hånd.

Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.

Du leder mig ved ditt råd, og derefter optar du mig i herlighet.

Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.

Hvem har jeg ellers i himmelen? Og når jeg har dig, har jeg ikke lyst til noget på jorden.

Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου αλλ ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.

Vansmekter enn mitt kjød og mitt hjerte, så er dog Gud mitt hjertes klippe og min del evindelig.

Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.

For se, de som holder sig borte fra dig, går til grunne; du utrydder hver den som faller fra dig i hor.

Αλλα δι εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.

Men for mig er det godt å holde mig nær til Gud; jeg setter min lit til Herren, Israels Gud, for å fortelle alle dine gjerninger.