Job 15

Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Eliphaz de Théman prit la parole et dit:

“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

Le sage répond-il par un vain savoir? Se gonfle-t-il la poitrine du vent d'orient?

Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?

Est-ce par d'inutiles propos qu'il se défend? Est-ce par des discours qui ne servent à rien?

Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı’nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, Tu anéantis tout mouvement de piété devant Dieu.

Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

Ton iniquité dirige ta bouche, Et tu prends le langage des hommes rusés.

Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

Ce n'est pas moi, c'est ta bouche qui te condamne. Ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.

“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?

Tanrı’nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?

As-tu reçu les confidences de Dieu? As-tu dérobé la sagesse à ton profit?

Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

Que sais-tu que nous ne sachions pas? Quelle connaissance as-tu que nous n'ayons pas?

Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.

Il y a parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, Plus riches de jours que ton père.

Az mı geliyor Tanrı’nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?

Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu, Et les paroles qui doucement se font entendre à toi?...

Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,

Où ton coeur t'entraîne-t-il, Et que signifie ce roulement de tes yeux?

Tanrı’ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?

Quoi! c'est contre Dieu que tu tournes ta colère Et que ta bouche exhale de pareils discours!

“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

Qu'est-ce que l'homme, pour qu'il soit pur? Celui qui est né de la femme peut-il être juste?

Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O’nun gözünde temiz değilse,

Si Dieu n'a pas confiance en ses saints, Si les cieux ne sont pas purs devant lui,

Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

Combien moins l'être abominable et pervers, L'homme qui boit l'iniquité comme l'eau!

“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,

Je vais te parler, écoute-moi! Je raconterai ce que j'ai vu,

Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;

Ce que les sages ont fait connaître, Ce qu'ils ont révélé, l'ayant appris de leurs pères.

O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.

A eux seuls appartenait le pays, Et parmi eux nul étranger n'était encore venu.

Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

Le méchant passe dans l'angoisse tous les jours de sa vie, Toutes les années qui sont le partage de l'impie.

Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

La voix de la terreur retentit à ses oreilles; Au sein de la paix, le dévastateur va fondre sur lui;

Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.

Il n'espère pas échapper aux ténèbres, Il voit l'épée qui le menace;

‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

Il court çà et là pour chercher du pain, Il sait que le jour des ténèbres l'attend.

Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

La détresse et l'angoisse l'épouvantent, Elles l'assaillent comme un roi prêt à combattre;

Çünkü Tanrı’ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten’e meydan okumuş,

Car il a levé la main contre Dieu, Il a bravé le Tout-Puissant,

Kalın, yumrulu kalkanıyla O’na inatla saldırmıştı.

Il a eu l'audace de courir à lui Sous le dos épais de ses boucliers.

“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,

Il avait le visage couvert de graisse, Les flancs chargés d'embonpoint;

Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

Et il habite des villes détruites, Des maisons abandonnées, Sur le point de tomber en ruines.

Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.

Il ne s'enrichira plus, sa fortune ne se relèvera pas, Sa prospérité ne s'étendra plus sur la terre.

Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı’nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

Il ne pourra se dérober aux ténèbres, La flamme consumera ses rejetons, Et Dieu le fera périr par le souffle de sa bouche.

Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.

S'il a confiance dans le mal, il se trompe, Car le mal sera sa récompense.

Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.

Elle arrivera avant le terme de ses jours, Et son rameau ne verdira plus.

Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

Il sera comme une vigne dépouillée de ses fruits encore verts, Comme un olivier dont on a fait tomber les fleurs.

Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

La maison de l'impie deviendra stérile, Et le feu dévorera la tente de l'homme corrompu.

[] Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”

Il conçoit le mal et il enfante le mal, Il mûrit dans son sein des fruits qui le trompent.