Job 15

Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı’nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

Tanrı’nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

Az mı geliyor Tanrı’nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

Tanrı’ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O’nun gözünde temiz değilse,

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

Çünkü Tanrı’ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten’e meydan okumuş,

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

Kalın, yumrulu kalkanıyla O’na inatla saldırmıştı.

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı’nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

[] Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.