Psalms 73

(Un psalm al lui Asaf.) Da, bun este Dumnezeu cu Israel, cu cei cu inima curată.

Asaphin Psalmi. Totta on Jumala hyvä Israelille, niille, jotka puhtaat sydämestä ovat.

Totuş, era să mi se îndoaie piciorul, şi erau să-mi alunece paşii!

Mutta minä olisin pian jaloillani horjunut: minun askeleeni olisivat lähes liukastuneet.

Căci mă uitam cu jind la cei nesocotiţi, cînd vedeam fericirea celor răi.

Sillä minä närkästyin öykkäreistä, että minä näin jumalattomat menestyvän.

Într'adevăr, nimic nu -i turbură pînă la moarte, şi trupul le este încărcat de grăsime.

Sillä ei he ole missään kuoleman hädässä, vaan heidän voimansa pysyy vahvana.

N'au parte de suferinţele omeneşti, şi nu sînt loviţi ca ceilalţi oameni.

Ei he ole vastoinkäymisessä niinkuin muut ihmiset, ja ei heitä vaivata niinkuin muita ihmisiä.

Deaceea mîndria le slujeşte ca salbă, şi asuprirea este haina care -i înveleşte.

Sentähden on heidän ylpeytensä koria, ja heidän väkivaltansa kaunistaa heitä.

Li se bulbucă ochii de grăsime, şi au mai mult decît le-ar dori inima.

Heidän silmänsä paisuvat lihavuudesta: he tekevät mitä ainoastansa heille kelpaa.

Rîd, şi vorbesc cu răutate de asuprire: vorbesc de sus,

Kaikkia he katsovat ylön, ja sitte pahasti puhuvat: he puhuvat ja laittavat ylpiästi.

îşi înalţă gura pînă la ceruri, şi limba le cutreieră pămîntul.

Mitä he puhuvat, sen täytyy olla taivaasta puhuttu: mitä he sanovat, sen täytyy maan päällä kelvata.

Deaceea aleargă lumea la ei, înghite apă din plin,

Sentähden noudattaa heitä yhteinen kansa, ja kokoontuvat heidän tykönsä niinkuin vedet,

şi zice: ,,Ce ar putea să ştie Dumnezeu, şi ce ar putea să cunoască Cel Prea Înalt?``

Ja sanovat: mitä Jumalan pitäis heitä kysymän? mitä pitäis korkeimman heistä lukua pitämän?

Aşa sînt cei răi: totdeauna fericiţi, şi îşi măresc bogăţiile.

Katso, ne ovat jumalattomat: he ovat onnelliset maailmassa ja rikastuvat.

Degeaba dar mi-am curăţit eu inima, şi mi-am spălat mînile în nevinovăţie:

Pitäiskö siis sen turhaan oleman, että minun sydämeni nuhteetoinna elää, ja minä pesen viattomuudessa minun käteni?

căci în fiecare zi sînt lovit, şi în toate dimineţile sînt pedepsit.

Ja minä ruoskitaan joka päivä, ja minun rangaistukseni on joka aamu käsissä?

Dacă aş zice: ,,Vreau să vorbesc ca ei,`` iată că n'aş fi credincios neamului copiilor Tăi.

Minä olisin lähes niin sanonut kuin hekin; mutta katso, niin minä olisin tuominnut kaikki sinun lapses, jotka ikänänsä olleet ovat.

M'am gîndit la aceste lucruri ca să le pricep, dar zădarnică mi -a fost truda,

Minä ajattelin sitä tutkia; mutta se oli minulle ylen raskas,

pînă ce am intrat în sfîntul locaş al lui Dumnezeu, şi am luat seama la soarta dela urmă a celor răi.

Siihenasti kuin minä menin Jumalan pyhään, ja ymmärsin heidän loppunsa.

Da, Tu -i pui în locuri alunecoase, şi -i arunci în prăpăd.

Tosin sinä asetit heitä liukkaalle, ja syöksit heitä pohjaan.

Cum sînt nimiciţi într'o clipă! Sînt perduţi, prăpădiţi printr'un sfîrşit năpraznic.

Kuinka he niin pian hukkuvat: he hukkuvat ja saavat kauhian lopun.

Ca un vis la deşteptare, aşa le lepezi chipul, Doamne, la deşteptarea Ta!

Niinkuin uni, koska joku herää, niinpä sinä, Herra teet heidän kuvansa kaupungissa ylönkatsotuksi.

Cînd mi se amăra inima, şi mă simţeam străpuns în măruntaie,

Vaan kuin se karvasteli minun sydämessäni ja pisti minun munaskuitani,

eram prost şi fără judecată, eram ca un dobitoc înaintea Ta.

Silloin olin minä tyhmä ja en mitään tietänyt: minä olin niinkuin nauta sinun edessäs.

Însă eu sînt totdeauna cu Tine, Tu m'ai apucat de mîna dreaptă;

Kuitenkin minä pysyn alati sinun tykönäs; sillä sinä pidät minun oikiasta kädestäni.

mă vei călăuzi cu sfatul Tău, apoi mă vei primi în slavă.

Sinä talutat minua neuvollas, ja korjaat minua viimein kunnialla.

Pe cine altul am eu în cer afară de Tine? Şi pe pămînt nu-mi găsesc plăcerea în nimeni decît în Tine.

Kuin sinä ainoastansa minulla olisit, niin en minä ensinkään sitte taivaasta eli maasta tottelisi.

Carnea şi inima pot să mi se prăpădească: fiindcă Dumnezeu va fi pururea stînca inimii mele şi partea mea de moştenire.

Vaikka vielä minun ruumiini ja sieluni vaipuis, niin sinä, Jumala, kuitenkin olet aina minun sydämeni uskallus ja minun osani.

Căci iată că ceice se depărtează de Tine, pier; Tu nimiceşti pe toţi ceice-Ţi sînt necredincioşi.

Sillä katso, jotka sinusta eriävät, ne hukkuvat: sinä kadotat kaikki, jotka sinua vastaan huorin tekevät.

Cît pentru mine, fericirea mea este să mă apropii de Dumnezeu: pe Domnul Dumnezeu Îl fac locul meu de adăpost, ca să povestesc toate lucrările Tale.

Mutta se on minun iloni, että minä itseni Jumalan tykö pidän, ja panen toivoni Herran, Herran päälle, ilmoittamaan kaikkia sinun töitäs.