Proverbs 21

Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

Il cuore del re, nella mano dell’Eterno, è come un corso d’acqua; egli lo volge dovunque gli piace.

Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

Tutte le vie dell’uomo gli paion diritte, ma l’Eterno pesa i cuori.

Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

Praticare la giustizia e l’equità è cosa che l’Eterno preferisce ai sacrifizi.

Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

Gli occhi alteri e il cuor gonfio, lucerna degli empi, sono peccato.

Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

I disegni dell’uomo diligente menano sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo s’affretta non fa che cader nella miseria.

Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.

Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.

Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.

Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

Meglio abitare sul canto d’un tetto, che una gran casa con una moglie rissosa.

Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

L’anima dell’empio desidera il male; il suo amico stesso non trova pietà agli occhi di lui.

Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

Quando il beffardo è punito, il semplice diventa savio; e quando s’istruisce il savio, egli acquista scienza.

Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

Il Giusto tien d’occhio la casa dell’empio, e precipita gli empi nelle sciagure.

Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

Chi chiude l’orecchio al grido del povero, griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.

Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato di sottomano, l’ira violenta.

Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

Far ciò ch’è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per gli artefici d’iniquità.

Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

L’uomo che erra lungi dalle vie del buon senso, riposerà nell’assemblea dei trapassati.

Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.

Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.

Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.

Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

In casa del savio c’è dei tesori preziosi e dell’olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.

Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.

Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

Il savio dà la scalata alla città dei forti, e abbatte il baluardo in cui essa confidava.

Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

Chi custodisce la sua bocca e la sua lingua preserva l’anima sua dalle distrette.

Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.

Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

I desideri del pigro l’uccidono perché le sue mani rifiutano di lavorare.

Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

C’è chi da mane a sera brama avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością , a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

Il sacrifizio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!

Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

Il testimonio bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.

Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.

Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

Non c’è sapienza, non intelligenza, non consiglio che valga contro l’Eterno.

Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.

Il cavallo è pronto per il dì della battaglia, ma la vittoria appartiene all’Eterno.