Job 15

Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Svarer vel en vis mann med en kunnskap som bare er vind, og fyller han sitt indre med stormvær?

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Vil han vel forsvare sin sak med ord som ikke nytter, og med tale hvormed han intet utretter?

با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

Du nedbryter endog gudsfrykten og svekker andakten for Guds åsyn;

تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

for din synd legger ordene i din munn, og du velger falske menns tale.

حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

Din egen munn domfeller dig, ikke jeg; dine leber vidner mot dig.

هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

Blev du født først av alle mennesker, eller kom du til verden før alle haugene var til?

آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

Har du vært tilhører i Guds lønnlige råd og der tilranet dig visdom?

آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

Hvad vet du som vi ikke vet? Hvad forstår du som er ukjent for oss?

چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

Det er blandt oss en som er både gammel og gråhåret, rikere på dager enn din far.

ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

Er Guds trøsteord for lite for dig, og et ord som er talt i saktmodighet til dig?

خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

Hvorfor lar du dig rive med av ditt hjerte, og hvorfor gnistrer dine øine? -

امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

siden du vender din vrede mot Gud og lar ordene strømme fra din munn.

تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

Hvad er et menneske, at han skulde være ren, og en som er født av en kvinne, at han skulde være rettferdig?

آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

Endog på sine hellige stoler han ikke, og himlene er ikke rene i hans øine,

خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

langt mindre da en vederstyggelig, en fordervet, en mann som drikker urett som vann.

چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

Jeg vil kunngjøre dig noget, hør på mig! Hvad jeg har sett, det vil jeg fortelle,

اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

det som vise menn forkynner og ikke har dulgt, det som de mottok fra sine fedre,

اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

til hvem landet alene var gitt, og blandt hvem ingen fremmed hadde draget igjennem.

در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

En ugudelig lever i angst alle sine dager, og få i tall er de år som er gjemt for voldsmannen.

اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

Redselstoner lyder i hans ører; midt i freden kommer ødeleggeren over ham.

صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

Han tror ikke han skal komme tilbake fra mørket, og han er utsett til å falle for sverdet.

امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

Han flakker om efter brød og spør: Hvor er det å finne? Han vet at en mørkets dag står ferdig ved hans side .

برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

Nød og trengsel forferder ham; den overvelder ham, lik en stridsrustet konge,

مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

fordi han rakte ut sin hånd mot Gud og våget å trosse den Allmektige,

زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

stormet frem mot ham med opreist nakke, med sine skjolds tette tak,

با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

fordi han dekket sitt ansikt med sin fedme og la fett på sin lend

آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

og bodde i ødelagte byer, i hus hvor ingen skulde bo, og som var bestemt til å bli grusdynger.

امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

Han blir ikke rik, og hans gods varer ikke ved, og hans grøde luter ikke mot jorden.

ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

Han slipper ikke ut av mørket; ildslue skal tørke hans kvister, og han skal komme bort ved hans munns ånde.

نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

Ei sette han sin lit til det som forgjengelig er! Da narrer han sig selv, for bare forgjengelighet blir hans vederlag.

ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

Før hans dag kommer, blir det opfylt, og hans gren grønnes ikke.

و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

Han blir som et vintre som mister sine druer før de er modne, og som et oljetre som feller sine blomster;

مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

for den gudløses hus er ufruktbart, og ild fortærer deres telter som lar sig underkjøpe.

اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد.

De undfanger ulykke og føder nød, og deres morsliv fostrer svik.

آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.