Proverbs 21

Il cuore del re, nella mano dell’Eterno, è come un corso d’acqua; egli lo volge dovunque gli piace.

Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

Tutte le vie dell’uomo gli paion diritte, ma l’Eterno pesa i cuori.

Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

Praticare la giustizia e l’equità è cosa che l’Eterno preferisce ai sacrifizi.

Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

Gli occhi alteri e il cuor gonfio, lucerna degli empi, sono peccato.

Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

I disegni dell’uomo diligente menano sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo s’affretta non fa che cader nella miseria.

Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.

Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.

Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.

Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

Meglio abitare sul canto d’un tetto, che una gran casa con una moglie rissosa.

Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

L’anima dell’empio desidera il male; il suo amico stesso non trova pietà agli occhi di lui.

Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

Quando il beffardo è punito, il semplice diventa savio; e quando s’istruisce il savio, egli acquista scienza.

Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

Il Giusto tien d’occhio la casa dell’empio, e precipita gli empi nelle sciagure.

Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

Chi chiude l’orecchio al grido del povero, griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.

Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato di sottomano, l’ira violenta.

Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

Far ciò ch’è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per gli artefici d’iniquità.

Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

L’uomo che erra lungi dalle vie del buon senso, riposerà nell’assemblea dei trapassati.

Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.

Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.

Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.

Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

In casa del savio c’è dei tesori preziosi e dell’olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.

Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.

Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

Il savio dà la scalata alla città dei forti, e abbatte il baluardo in cui essa confidava.

Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

Chi custodisce la sua bocca e la sua lingua preserva l’anima sua dalle distrette.

Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.

Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

I desideri del pigro l’uccidono perché le sue mani rifiutano di lavorare.

Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

C’è chi da mane a sera brama avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.

Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

Il sacrifizio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością , a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

Il testimonio bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.

Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.

Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

Non c’è sapienza, non intelligenza, non consiglio che valga contro l’Eterno.

Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

Il cavallo è pronto per il dì della battaglia, ma la vittoria appartiene all’Eterno.

Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.