Proverbs 21

Il cuore del re, nella mano dell’Eterno, è come un corso d’acqua; egli lo volge dovunque gli piace.

Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.

Tutte le vie dell’uomo gli paion diritte, ma l’Eterno pesa i cuori.

Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.

Praticare la giustizia e l’equità è cosa che l’Eterno preferisce ai sacrifizi.

Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.

Gli occhi alteri e il cuor gonfio, lucerna degli empi, sono peccato.

Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.

I disegni dell’uomo diligente menano sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo s’affretta non fa che cader nella miseria.

La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.

I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.

Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.

La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.

La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.

La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.

Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.

Meglio abitare sul canto d’un tetto, che una gran casa con una moglie rissosa.

Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.

L’anima dell’empio desidera il male; il suo amico stesso non trova pietà agli occhi di lui.

La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.

Quando il beffardo è punito, il semplice diventa savio; e quando s’istruisce il savio, egli acquista scienza.

Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.

Il Giusto tien d’occhio la casa dell’empio, e precipita gli empi nelle sciagure.

La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.

Chi chiude l’orecchio al grido del povero, griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.

Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.

Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato di sottomano, l’ira violenta.

Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.

Far ciò ch’è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per gli artefici d’iniquità.

Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.

L’uomo che erra lungi dalle vie del buon senso, riposerà nell’assemblea dei trapassati.

Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.

Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.

Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.

L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.

La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.

Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.

Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.

In casa del savio c’è dei tesori preziosi e dell’olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.

Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.

Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.

Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.

Il savio dà la scalata alla città dei forti, e abbatte il baluardo in cui essa confidava.

Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.

Chi custodisce la sua bocca e la sua lingua preserva l’anima sua dalle distrette.

Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.

Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.

Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.

I desideri del pigro l’uccidono perché le sue mani rifiutano di lavorare.

La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.

C’è chi da mane a sera brama avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.

Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.

Il sacrifizio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!

Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!

Il testimonio bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.

Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.

L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.

Malvirtulo tenas sian vizaĝon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.

Non c’è sapienza, non intelligenza, non consiglio che valga contro l’Eterno.

Ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo.

Il cavallo è pronto per il dì della battaglia, ma la vittoria appartiene all’Eterno.

Ĉevalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.