Job 33

No azért halld meg csak Jób az én szavaimat, és vedd füledbe minden beszédemet!

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Ímé, megnyitom már az én szájamat, és a beszéd nyelvem alatt van már.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Igaz szívből *származnak* beszédeim, tiszta tudományt hirdetnek ajkaim.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Az Istennek lelke teremtett engem, és a Mindenhatónak lehellete adott nékem életet.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

Ha tudsz, czáfolj meg; készülj fel ellenem és állj elő!

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Ímé, én szintúgy Istené vagyok, mint te; sárból formáltattam én is.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Ímé, a tőlem való félelem meg ne háborítson; kezem nem lészen súlyos rajtad.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Csak az imént mondtad fülem hallatára, hallottam a beszédnek hangját:

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

Tiszta vagyok, fogyatkozás nélkül: mocsoktalan vagyok, bűn nincsen bennem.

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

Ímé, vádakat talál ki ellenem, ellenségének tart engem!

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Békóba veti lábaimat, és őrzi minden ösvényemet.

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

Ímé, ebben nincsen igazad - azt felelem néked - mert nagyobb az Isten az embernél!

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

Miért perelsz vele? Azért, hogy egyetlen beszédedre sem felelt?

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Hiszen szól az Isten egyszer vagy kétszer is, de nem ügyelnek rá!

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Álomban, éjjeli látomásban, mikor mély álom száll az emberre, és mikor ágyasházokban szenderegnek;

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

Akkor nyitja meg az emberek fülét, és megpecsételi megintetésökkel.

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Hogy eltérítse az embert a *rossz* cselekedettől, és elrejtse a kevélységet a férfi elől.

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Visszatartja lelkét a romlástól, és életét hogy azt fegyver ne járja át.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

Fájdalommal is bünteti az ő ágyasházában, és csontjainak szüntelen való háborgásával.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

Úgy, hogy az ő ínye undorodik az ételtől, és lelke az ő kedves ételétől.

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Húsa szemlátomást aszik le róla; csontjai, a melyeket látni nem lehetett, kiülnek.

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

És lelke közelget a sírhoz, s élete a halál angyalaihoz.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Ha van mellette magyarázó angyal, egy az ezer közül, hogy az emberrel tudassa kötelességét;

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

És *az Isten* könyörül rajta, és azt mondja: Szabadítsd meg őt, hogy ne szálljon a sírba; váltságdíjat találtam!

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

Akkor teste fiatal, erőtől duzzad, újra kezdi ifjúságának napjait.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Imádkozik Istenhez és ő kegyelmébe veszi, hogy az ő színét nézhesse nagy örömmel, és az embernek visszaadja az ő igazságát.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Az emberek előtt énekel és mondja: Vétkeztem és az igazat elferdítettem vala, de nem e szerint fizetett meg nékem;

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Megváltotta lelkemet a sírba szállástól, és egész valóm a világosságot nézi.

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Ímé, mindezt kétszer, háromszor cselekszi Isten az emberrel,

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

Hogy megmentse lelkét a sírtól, hogy világoljon az élet világosságával.

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

Figyelj Jób, *és* hallgass meg engem; hallgass, hadd szóljak én!

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Ha van mit mondanod, czáfolj meg; szólj, mert igen szeretném a te igazságodat.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Ha *pedig* nincs, hallgass meg engem, hallgass és megtanítlak téged a bölcseségre!

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.