Psalms 107

خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است.

O give thanks unto the LORD, for he is good: for his mercy endureth for ever.

آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است

Let the redeemed of the LORD say so, whom he hath redeemed from the hand of the enemy;

و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.

And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.

بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.

They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.

Hungry and thirsty, their soul fainted in them.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Then they cried unto the LORD in their trouble, and he delivered them out of their distresses.

سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.

And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.

For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.

برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل و زنجیر به سر می‌برند.

Such as sit in darkness and in the shadow of death, being bound in affliction and iron;

زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.

Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:

زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی به کمكشان نرسید.

Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and there was none to help.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Then they cried unto the LORD in their trouble, and he saved them out of their distresses.

آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.

He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in sunder.

آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

زیرا او دروازه‌های برنزی و میله‏های آهنین را درهم شکسته است.

For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron in sunder.

بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.

Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.

اشتهای خود را از دست داده و پایشان به لب گور رسیده بود.

Their soul abhorreth all manner of meat; and they draw near unto the gates of death.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Then they cry unto the LORD in their trouble, and he saveth them out of their distresses.

او با کلامش آنها را شفا داده از مرگ رهانید.

He sent his word, and healed them, and delivered them from their destructions.

پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارش و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!

And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.

بعضی با کشتی به دریا رفته، به تجارت مشغول شدند.

They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;

آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را در عمق دریاها مشاهده کردند.

These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.

به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را متلاطم ساخت.

For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof.

کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتند و سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.

They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.

مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و عقل خود را از دست داده بودند.

They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wits' end.

در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

Then they cry unto the LORD in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.

توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.

He maketh the storm a calm, so that the waves thereof are still.

آنها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.

Then are they glad because they be quiet; so he bringeth them unto their desired haven.

آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.

Oh that men would praise the LORD for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!

عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.

Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.

خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.

He turneth rivers into a wilderness, and the watersprings into dry ground;

زمینهای حاصلخیز را به‌خاطر ساکنان شریر آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.

A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.

بیابانها را به برکه‌های آب، و زمینهای خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.

He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into watersprings.

مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.

And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;

در آنجا به زراعت می‌پردازند و تاکستان غرس می‌کنند و حاصل آن را برمی‌چینند.

And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.

قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت و نگذاشت که گلّه‏ها و رمه‏های ایشان کم شوند.

He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.

چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان شکست می‌خوردند و به آنها توهین می‌شد،

Again, they are minished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.

خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.

He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, where there is no way.

امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.

Yet setteth he the poor on high from affliction, and maketh him families like a flock.

مردمان نیك، اینها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند.

The righteous shall see it, and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.

خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.

Whoso is wise, and will observe these things, even they shall understand the lovingkindness of the LORD.