Job 33

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

POR tanto, Job, oye ahora mis razones, Y escucha todas mis palabras.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

He aquí yo abriré ahora mi boca, Y mi lengua hablará en mi garganta.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Mis razones declararán la rectitud de mi corazón, Y mis labios proferirán pura sabiduría.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

El espíritu de Dios me hizo, Y la inspiración del Omnipotente me dió vida.

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Si pudieres, respóndeme: Dispón tus palabras, está delante de mí.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Heme aquí á mí en lugar de Dios, conforme á tu dicho: De lodo soy yo también formado.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

He aquí que mi terror no te espantará, Ni mi mano se agravará sobre ti.

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

De cierto tú dijiste á oídos míos, Y yo oí la voz de tus palabras que decían:

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

Yo soy limpio y sin defecto; Y soy inocente, y no hay maldad en mí.

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

He aquí que él buscó achaques contra mí, Y me tiene por su enemigo;

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

Puso mis pies en el cepo, Y guardó todas mis sendas.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

He aquí en esto no has hablado justamente: Yo te responderé que mayor es Dios que el hombre.

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

¿Por qué tomaste pleito contra él? Porque él no da cuenta de ninguna de sus razones.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Sin embargo, en una ó en dos maneras habla Dios; Mas el hombre no entiende.

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

Por sueño de visión nocturna, Cuando el sueño cae sobre los hombres, Cuando se adormecen sobre el lecho;

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Entonces revela al oído de los hombres, Y les señala su consejo;

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Para quitar al hombre de su obra, Y apartar del varón la soberbia.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

Detendrá su alma de corrupción, Y su vida de que pase á cuchillo.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

También sobre su cama es castigado Con dolor fuerte en todos sus huesos,

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Que le hace que su vida aborrezca el pan, Y su alma la comida suave.

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Su carne desfallece sin verse, Y sus huesos, que antes no se veían, aparecen.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Y su alma se acerca al sepulcro, Y su vida á los que causan la muerte.

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

Si tuviera cerca de él Algún elocuente anunciador muy escogido, Que anuncie al hombre su deber;

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

Que le diga que Dios tuvo de él misericordia, Que lo libró de descender al sepulcro, Que halló redención:

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Enterneceráse su carne más que de niño, Volverá á los días de su mocedad.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Orará á Dios, y le amará, Y verá su faz con júbilo: Y él restituirá al hombre su justicia.

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Él mira sobre los hombres; y el que dijere: Pequé, y pervertí lo recto, Y no me ha aprovechado;

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Dios redimirá su alma, que no pase al sepulcro, Y su vida se verá en luz.

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

He aquí, todas estas cosas hace Dios Dos y tres veces con el hombre;

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

Para apartar su alma del sepulcro, Y para iluminarlo con la luz de los vivientes.

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Escucha, Job, y óyeme; Calla, y yo hablaré.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Que si tuvieres razones, respóndeme; Habla, porque yo te quiero justificar.

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.

Y si no, óyeme tú á mí; Calla, y enseñarte he sabiduría.