Job 34

Elihu parolis plue, kaj diris:

ADEMÁS respondió Eliú, y dijo:

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

Oíd, sabios, mis palabras; Y vosotros, doctos, estadme atentos.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

Porque el oído prueba las palabras, Como el paladar gusta para comer.

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

Escojamos para nosotros el juicio, Conozcamos entre nosotros cuál sea lo bueno;

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

Porque Job ha dicho: Yo soy justo, Y Dios me ha quitado mi derecho.

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

¿He de mentir yo contra mi razón? Mi saeta es gravosa sin haber yo prevaricado.

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

¿Qué hombre hay como Job, Que bebe el escarnio como agua?

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

Y va en compañía con los que obran iniquidad, Y anda con los hombres maliciosos.

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

Porque ha dicho: De nada servirá al hombre El conformar su voluntad con Dios.

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

Por tanto, varones de seso, oídme; Lejos esté de Dios la impiedad, Y del Omnipotente la iniquidad.

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

Porque él pagará al hombre según su obra, Y él le hará hallar conforme á su camino.

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

Sí, por cierto, Dios no hará injusticia, Y el Omnipotente no pervertirá el derecho.

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

¿Quién visitó por él la tierra? ¿Y quién puso en orden todo el mundo?

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

Si él pusiese sobre el hombre su corazón, Y recogiese así su espíritu y su aliento,

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

Toda carne perecería juntamente, Y el hombre se tornaría en polvo.

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

Si pues hay en ti entendimiento, oye esto: Escucha la voz de mis palabras.

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

¿Enseñorearáse el que aborrece juicio? ¿Y condenarás tú al que es tan justo?

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

¿Hase de decir al rey: Perverso; Y á los príncipes: Impíos?

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

¿Cuánto menos á aquel que no hace acepción de personas de príncipes, Ni el rico es de él más respetado que el pobre? Porque todos son obras de sus manos.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

En un momento morirán, y á media noche Se alborotarán los pueblos, y pasarán, Y sin mano será quitado el poderoso.

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

Porque sus ojos están sobre los caminos del hombre, Y ve todos sus pasos.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

No hay tinieblas ni sombra de muerte Donde se encubran los que obran maldad.

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

No carga pues él al hombre más de lo justo, Para que vaya con Dios á juicio.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

Él quebrantará á los fuertes sin pesquisa, Y hará estar otros en su lugar.

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

Por tanto él hará notorias las obras de ellos, Cuando los trastornará en la noche, y serán quebrantados.

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

Como á malos los herirá En lugar donde sean vistos:

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

Por cuanto así se apartaron de él, Y no consideraron todos sus caminos;

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

Haciendo venir delante de él el clamor del pobre, Y que oiga el clamor de los necesitados.

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? Si escondiere el rostro, ¿quién lo mirará? Esto sobre una nación, y lo mismo sobre un hombre;

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

Haciendo que no reine el hombre hipócrita Para vejaciones del pueblo.

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

De seguro conviene se diga á Dios: Llevado he ya castigo, no más ofenderé:

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

Enséñame tú lo que yo no veo: Que si hice mal, no lo haré más.

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

¿Ha de ser eso según tu mente? Él te retribuirá, ora rehuses, Ora aceptes, y no yo: Di si no, lo que tú sabes.

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

Los hombres de seso dirán conmigo, Y el hombre sabio me oirá:

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

Que Job no habla con sabiduría, Y que sus palabras no son con entendimiento.

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

Deseo yo que Job sea probado ampliamente, Á causa de sus respuestas por los hombres inicuos.

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.

Porque á su pecado añadió impiedad: Bate las manos entre nosotros, Y contra Dios multiplica sus palabras.