Job 32

Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

Y CESARON estos tres varones de responder á Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

Entonces Eliú hijo de Barachêl, Buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que á Dios.

kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, porque no hallaban qué responder, aunque habían condenado á Job.

Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Y Eliú había esperado á Job en la disputa, porque eran más viejos de días que él.

Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Empero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.

Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

Y respondió Eliú hijo de Barachêl, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días y vosotros viejos; He tenido por tanto miedo, y temido declararos mi opinión.

Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Yo decía: Los días hablarán, Y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

Ciertamente espíritu hay en el hombre, É inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

No los grandes son los sabios, Ni los viejos entienden el derecho.

Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Por tanto yo dije: Escuchadme; Declararé yo también mi sabiduría.

Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

He aquí yo he esperado á vuestras razones, He escuchado vuestros argumentos, En tanto que buscabais palabras.

Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

Os he pues prestado atención, Y he aquí que no hay de vosotros quien redarguya á Job, Y responda á sus razones.

Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Lanzólo Dios, no el hombre.

Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

Ahora bien, Job no enderezó á mí sus palabras, Ni yo le responderé con vuestras razones.

Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

Espantáronse, no respondieron más; Fuéronseles los razonamientos.

Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

Yo pues he esperado, porque no hablaban, Antes pararon, y no respondieron más.

Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Por eso yo también responderé mi parte, También yo declararé mi juicio.

Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

Porque lleno estoy de palabras, Y el espíritu de mi vientre me constriñe.

Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

De cierto mi vientre está como el vino que no tiene respiradero, Y se rompe como odres nuevos.

Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Hablaré pues y respiraré; Abriré mis labios, y responderé.

Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

No haré ahora acepción de personas, Ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.

Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

Porque no sé hablar lisonjas: De otra manera en breve mi Hacedor me consuma.