Psalms 73

(En Salme af Asaf.) Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!

Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.

Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;

Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.

thi over Dårerne græmmed jeg mig, jeg så, at det gik de gudløse vel;

Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.

thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;

Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.

de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.

Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man sila nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.

Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.

Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan sila ng karahasan na gaya ng bihisan.

Deres Brøde udgår af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.

Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.

I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,

Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.

de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om på Jorden.

Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.

Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.

Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.

De siger: "Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?"

At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?

Se, det er de gudløses kår, altid i Tryghed, voksende Velstand!

Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,

Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,

Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;

jeg plagedes Dagen igennem, blev revset på ny hver Morgen!

Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.

Men jeg tænkte: "Taler jeg så, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt."

Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.

Så grundede jeg på at forstå det, møjsommeligt var det i mine Øjne,

Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;

Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:

Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,

Du sætter dem jo på glatte Steder, i Undergang styrter du dem.

Tunay na iyong inilagay sila sa mga madulas na dako: iyong inilugmok sila sa kapahamakan.

Hvor brat de dog lægges øde, går under, det ender med Rædsel!

Kung paanong naging kapahamakan sila sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.

De er som en Drøm, når man vågner, man vågner og regner sit Syn for intet.

Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.

Så længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,

Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:

var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.

Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.

Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;

Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.

du leder mig med dit Råd og tager mig siden bort i Herlighed.

Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.

Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attrår jeg intet på Jorden!

Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.

Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.

Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.

Thi de, der fjerner sig fra dig, går under, - du udsletter hver, som er dig utro.

Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.

Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.

Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.