Psalms 107

Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!

Whakawhetai ki a Ihowa, he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.

Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd

Kia pena ano te korero a te hunga i hokona e Ihowa, i hokona nei e ia i roto i te ringa o te hoariri;

og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.

I kohikohia nei i nga whenua, i te rawhiti, i te uru, i te raki, i te tonga.

I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,

I haereere ratou i te koraha i te wahi mokemoke, te kitea tetahi pa hei nohoanga.

de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;

I matekai ratou, i matewai: hemo noa to ratou wairua i roto i a ratou.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler

Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri: a whakaorangia ana ratou e ia i o ratou mate.

og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.

A arahina ana e ia ra te ara tika; kia haere ai ki te pa hei nohoanga.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.

E whakamakonatia ana hoki e ia te wairua hiahia: ko te wairua hiakai, whakakiia ana e ia ki te pai.

De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,

Ko te hunga i noho i te pouri, i te atarangi o te mate: he mea here ki te mamae, ki te rino;

fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.

Mo ratou i tutu ki nga kupu a te Atua, i whakahawea ki te whakaaro o te Runga Rawa;

Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;

Koia i pehia iho ai e ia o ratou ngakau ki te mahi: hinga iho ratou, kahore hoki he kaiawhina.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri; a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.

førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.

Whakaputaina mai ana ratou e ia i te pouri, i te atarangi o te mate; motumotuhia ana o ratou here.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.

Kua tukitukia hoki e ia nga tatau parahi: kua tapahia e ia nga tutaki rino, motu rawa.

De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,

Ko nga kuware, na a ratou mahi tutu, na o ratou kino, i pakia ai ratou.

de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær

Ka wetiweti to ratou wairua ki nga kai katoa; a ka whakatata ratou ki nga kuwaha o te mate.

men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Na ka tangi ki a Ihowa i to ratou pouri, a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.

sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.

Tukua mai ana e ia tana kupu, a rongoatia ana ratou: a whakaputaina ana ratou i o ratou ngaromanga.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.

Kia tukua ano e ratou te whakahere, ara te whakamoemiti; kia whakapuaki i ana mahi i runga i te hari.

De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,

Ko te hunga e haere ana ki raro, ki te moana, i runga kaipuke, a e whai mahi ana i nga wai nunui,

blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;

Ko ratou e kite i nga mahi a Ihowa, i ana mahi whakamiharo i te rire.

han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;

Puta kau tana kupu, kua maranga te tupuhi, mana e whakatutu ona ngaru.

mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;

Ka kake ratou ki runga ki te rangi, ka heke ano ki raro ki te rire: ngohe noa o ratou wairua i te pawera.

de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;

Ka tiu ratou, ka hurorirori ano he tangata e haurangi ana; a kahore he mahara i toe.

men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,

Heoi ka tangi ki a Ihowa i to ratou hemanawa: a whakaorangia ana ratou i o ratou mate.

skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;

Meinga ana e ia te tupuhi kia marino, ona ngaru kia mariri.

og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.

Na ka koa ratou, no te mea ka marie: a ka kawea ratou e ia ki te tauranga i hiahia ai ratou.

Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,

Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!

ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!

Kia whakanui hoki ratou i a ia i roto i te whakaminenga o te iwi; kia whakamoemiti ki a ia i roto i te nohoanga kaumatua.

Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,

Ko ia hei mea i nga awa hei koraha, i nga puputanga wai hei oneone maroke;

til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.

I te whenua whai hua, kia titohea, mo te hara o te hunga e noho ana i reira.

Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;

Ko ia hei mea i te koraha hei harotoroto wai, i te whenua maroke hei puputanga wai.

der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,

A whakanohoia iho e ia te hunga matekai ki reira, hanga ai i tetahi pa hei nohoanga;

tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.

Hei rui mara, hei whakato mara waina, e tupu ai, e maha ai nga hua.

Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.

Ko ia ano hei manaaki i a ratou, no ka nui rawa; kahore hoki e tukua kia torutoru haere a ratou kararehe.

De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,

Na kua iti haere ano ratou, kua piko i te tukino, i te he, i te pouri.

han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.

E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira: e meinga ana kia hehe i te ururua, i te wahi kahore nei he ara;

Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;

Otira kei te whakateitei ia i te rawakore ki runga i te mamae, kei te mea i ona hapu kia rite ki te kahui hipi.

de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.

Ka kite nga tangata tika, a ka hari; ko nga he katoa hoki, kipia ake te mangai.

Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!

Ko te tangata whakaaro nui ka mahara ki enei mea, a ka mohio ratou ki te aroha o Ihowa.