Job 33

Slyšiž tedy, prosím, Jobe, řeči mé, a všech slov mých ušima svýma pozoruj.

حال ای ایّوب با دقّت به سخنان من گوش بده.

Aj, jižť otvírám ústa svá, mluví jazyk můj v ústech mých.

می‌خواهم آنچه را که در نظر دارم به تو بگویم.

Upřímost srdce mého a umění vynesou rtové moji.

حرفهای من از صمیم دل، صادقانه و حقیقت است.

Duch Boha silného učinil mne, a dchnutí Všemohoucího dalo mi život.

زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من زندگی بخشیده است.

Můžeš-li, odpovídej mi, připrav se proti mně, a postav se.

اگر می‌توانی جواب مرا بدهی، درنگ نکن.

Aj, já podlé žádosti tvé buduť místo Boha silného; z bláta sformován jsem i já.

من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

Pročež strach ze mne nepředěsí tě, a ruka má nebudeť k obtížení.

پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

Řekl jsi pak přede mnou, a hlas ten řečí tvých slyšel jsem:

شنیدم که گفتی:

Čist jsem, bez přestoupení, nevinný jsem, a nepravosti při mně není.

«من پاک هستم و خطایی نکرده‌ام. بی‌عیب هستم و گناهی ندارم.

Aj, příčiny ku potření mne shledal Bůh, klade mne sobě za nepřítele,

خدا بهانه می‌جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Svírá poutami nohy mé, střeže všech stezek mých.

پاهایم را به زنجیر می‌بندد و در هر قدم مراقب من است.»

Aj, tím nejsi spravedliv, odpovídám tobě, nebo větší jest Bůh nežli člověk.

امّا ایّوب، من تو را قانع می‌سازم که تو اشتباه می‌‌کنی. خدا بزرگتر از همهٔ انسانهاست.

Oč se s ním nesnadníš? Žeť všech svých věcí nezjevuje?

چرا خدا را متّهم می‌‌کنی و می‌گویی که او برای کارهایی که می‌کند به انسان توضیح نمی‌دهد.

Ano jednou mluví Bůh silný, i dvakrát, a nešetří toho člověk.

خدا به راههای مختلف با انسان صحبت می‌کند، امّا کسی به کلام او توجّه نمی‌نماید.

Skrze sny u vidění nočním, když připadá hluboký sen na lidi ve spaní na ložci,

در شب، وقتی انسان در خواب عمیق فرو می‌رود، در رؤیا با او حرف می‌زند.

Tehdáž odkrývá ucho lidem, a čemu je učí, to zpečeťuje,

گوشهای او را باز می‌کند. او را می‌ترساند و اخطار می‌دهد

Aby odtrhl člověka od skutku zlého, a pýchu od muže vzdálil,

خدا سخن می‌گوید تا او را از گناه کردن باز دارد و از مغرور شدن رهایی‌اش‌‌ بخشد،

A zachoval duši jeho od jámy, a život jeho aby netrefil na meč.

تا از مرگ و هلاکت نجات یابد.

Tresce i bolestí na lůži jeho, a všecky kosti jeho násilnou nemocí,

خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می‌کند.

Tak že sobě život jeho oškliví pokrm, a duše jeho krmi nejlahodnější.

در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می‌دهد به طوری که حتّی از لذیذترین غذاها هم بدش می‌آید.

Hyne tělo jeho patrně, a vyhlédají kosti jeho, jichž prvé nebylo vídati.

آن‌قدر لاغر می‌شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می‌ماند.

A tak bývá blízká hrobu duše jeho, a život jeho smrtelných ran.

پایش به لب گور می‌رسد و به دنیای مردگان نزدیک می‌شود.

Však bude-li míti anděla vykladače jednoho z tisíce, kterýž by za člověka oznámil pokání jeho:

امّا اگر یکی از هزاران فرشتهٔ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بی‌گناه است،

Tedy smiluje se nad ním, a dí: Vyprosť jej, ať nesstoupí do porušení, oblíbilť jsem mzdu vyplacení.

آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

I odmladne tělo jeho nad dítěcí, a navrátí se ke dnům mladosti své.

بدن او دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Kořiti se bude Bohu, a zamiluje jej, a patřiti bude na něj tváří ochotnou; nadto navrátí člověku spravedlnost jeho.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می‌پذیرد و او با شادمانی در پیشگاه او حضور می‌یابد و خدا سعادت گذشته‌اش را به او بازمی‌گرداند.

Kterýž hledě na lidi, řekne: Zhřešilť jsem byl, a to, což pravého bylo, převrátil jsem, ale nebylo mi to prospěšné.

بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

Bůh však vykoupil duši mou, aby nešla do jámy, a život můj, aby světlo spatřoval.

امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

Aj, všeckoť to dělá Bůh silný dvakrát i třikrát při člověku,

خدا بارها این کارها را برای انسان انجام می‌دهد،

Aby odvrátil duši jeho od jámy, a aby osvícen byl světlem živých.

تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

Pozoruj, Jobe, poslouchej mne, mlč, ať já mluvím.

ایّوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می‌گویم توجّه کن.

Jestliže máš slova, odpovídej mi, nebo bych chtěl ospravedlniti tebe.

امّا اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می‌خواهم بشنوم و اگر گفتارت درست باشد، قبول می‌کنم.

Pakli nic, ty mne poslouchej; mlč, a poučím tě moudrosti.

وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.