Matthew 22

et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis dicens

Και αποκριθεις ο Ιησους παλιν ειπε προς αυτους δια παραβολων, λεγων

simile factum est regnum caelorum homini regi qui fecit nuptias filio suo

Ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων με ανθρωπον βασιλεα, οστις εκαμε γαμους εις τον υιον αυτου

et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire

και απεστειλε τους δουλους αυτου να καλεσωσι τους προσκεκλημενους εις τους γαμους, και δεν ηθελον να ελθωσι.

iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias

Παλιν απεστειλεν αλλους δουλους, λεγων Ειπατε προς τους προσκεκλημενους Ιδου, το γευμα μου ητοιμασα, οι ταυροι μου και τα θρεπτα ειναι εσφαγμενα και παντα ειναι ετοιμα ελθετε εις τους γαμους.

illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam

Εκεινοι ομως αμελησαντες απηλθον, ο μεν εις τον αγρον αυτου, ο δε εις το εμποριον αυτου

reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia adfectos occiderunt

οι δε λοιποι πιασαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και εφονευσαν.

rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit

Ακουσας δε ο βασιλευς ωργισθη, και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσε τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων κατεκαυσε.

tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni

Τοτε λεγει προς τους δουλους αυτου Ο μεν γαμος ειναι ετοιμος, οι δε προσκεκλημενοι δεν ησαν αξιοι

ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias

υπαγετε λοιπον εις τας διεξοδους των οδων, και οσους αν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους.

et egressi servi eius in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletae sunt nuptiae discumbentium

Και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους, συνηγαγον παντας οσους ευρον, κακους τε και καλους και εγεμισθη ο γαμος απο ανακεκλιμενων.

intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali

Εισελθων δε ο βασιλευς δια να θεωρηση τους ανακεκλιμενους, ειδεν εκει ανθρωπον μη ενδεδυμενον ενδυμα γαμου,

et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit

και λεγει προς αυτον Φιλε, πως εισηλθες ενταυθα μη εχων ενδυμα γαμου; Ο δε απεστομωθη.

tunc dixit rex ministris ligatis pedibus eius et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium

Τοτε ειπεν ο βασιλευς προς τους υπηρετας Δεσαντες αυτου ποδας και χειρας, σηκωσατε αυτον και ριψατε εις το σκοτος το εξωτερον εκει θελει εισθαι ο κλαυθμος και ο τριγμος των οδοντων.

multi autem sunt vocati pauci vero electi

Διοτι πολλοι ειναι οι κεκλημενοι, ολιγοι δε οι εκλεκτοι.

tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut caperent eum in sermone

Τοτε υπηγον οι Φαρισαιοι και συνεβουλευθησαν πως να παγιδευσωσιν αυτον εν λογω.

et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum

Και αποστελλουσι προς αυτον τους μαθητας αυτων μετα των Ηρωδιανων, λεγοντες Διδασκαλε, εξευρομεν οτι αληθης εισαι και την οδον του Θεου εν αληθεια διδασκεις και δεν σε μελει περι ουδενος διοτι δεν βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων

dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Caesari an non

ειπε λοιπον προς ημας, Τι σοι φαινεται; ειναι συγκεχωρημενον να δωσωμεν δασμον εις τον Καισαρα η ουχι;

cognita autem Iesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritae

Γνωρισας δε ο Ιησους την πονηριαν αυτων, ειπε Τι με πειραζετε, υποκριται;

ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium

δειξατε μοι το νομισμα του δασμου οι δε εφεραν προς αυτον δηναριον.

et ait illis Iesus cuius est imago haec et suprascriptio

Και λεγει προς αυτους Τινος ειναι η εικων αυτη και η επιγραφη;

dicunt ei Caesaris tunc ait illis reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo

Λεγουσι προς αυτον Του Καισαρος. Τοτε λεγει προς αυτους Αποδοτε λοιπον τα του Καισαρος εις τον Καισαρα και τα του Θεου εις τον Θεον.

et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt

Και ακουσαντες εθαυμασαν, και αφησαντες αυτον ανεχωρησαν.

in illo die accesserunt ad eum Sadducaei qui dicunt non esse resurrectionem et interrogaverunt eum

Εν εκεινη τη ημερα προσηλθον προς αυτον Σαδδουκαιοι, οι λεγοντες οτι δεν ειναι αναστασις, και ηρωτησαν αυτον, λεγοντες

dicentes magister Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semen fratri suo

Διδασκαλε, ο Μωυσης ειπεν, Εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα, θελει νυμφευθη ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και θελει αναστησει σπερμα εις τον αδελφον αυτου.

erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo

Ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος αφου ενυμφευθη ετελευτησε, και μη εχων τεκνον, αφηκε την γυναικα αυτου εις τον αδελφον αυτου

similiter secundus et tertius usque ad septimum

ομοιως και ο δευτερος, και ο τριτος, εως των επτα.

novissime autem omnium et mulier defuncta est

Υστερον δε παντων απεθανε και η γυνη.

in resurrectione ergo cuius erit de septem uxor omnes enim habuerunt eam

Εν τη αναστασει λοιπον τινος των επτα θελει εισθαι γυνη; διοτι παντες ελαβον αυτην.

respondens autem Iesus ait illis erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei

Αποκριθεις δε ο Ιησους, ειπε προς αυτους Πλανασθε μη γνωριζοντες τας γραφας μηδε την δυναμιν του Θεου.

in resurrectione enim neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli Dei in caelo

Διοτι εν τη αναστασει ουτε νυμφευονται ουτε νυμφευουσιν, αλλ ειναι ως αγγελοι του Θεου εν ουρανω.

de resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis

Περι δε της αναστασεως των νεκρων δεν ανεγνωσατε το ρηθεν προς εσας υπο του Θεου, λεγοντος

ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob non est Deus mortuorum sed viventium

Εγω ειμαι ο Θεος του Αβρααμ και ο Θεος του Ισαακ και ο Θεος του Ιακωβ; δεν ειναι ο Θεος νεκρων, αλλα ζωντων.

et audientes turbae mirabantur in doctrina eius

Και ακουσαντες οι οχλοι, εξεπληττοντο δια την διδαχην αυτου.

Pharisaei autem audientes quod silentium inposuisset Sadducaeis convenerunt in unum

Οι δε Φαρισαιοι, ακουσαντες οτι απεστομωσε τους Σαδδουκαιους, συνηχθησαν ομου.

et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum

Και εις εξ αυτων, νομικος, ηρωτησε πειραζων αυτον και λεγων

magister quod est mandatum magnum in lege

Διδασκαλε, ποια εντολη ειναι μεγαλη εν τω νομω;

ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua

Και ο Ιησους ειπε προς αυτον Θελεις αγαπα Κυριον τον Θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της διανοιας σου.

hoc est maximum et primum mandatum

Αυτη ειναι πρωτη και μεγαλη εντολη.

secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum

Δευτερα δε ομοια αυτης Θελεις αγαπα τον πλησιον σου ως σεαυτον.

in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetae

Εν ταυταις ταις δυο εντολαις ολος ο νομος και οι προφηται κρεμανται.

congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos Iesus

Και ενω ησαν συνηγμενοι οι Φαρισαιοι, ηρωτησεν αυτους ο Ιησους,

dicens quid vobis videtur de Christo cuius filius est dicunt ei David

λεγων Τι σας φαινεται περι του Χριστου; τινος υιος ειναι; Λεγουσι προς αυτον Του Δαβιδ.

ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens

Λεγει προς αυτους Πως λοιπον ο Δαβιδ δια Πνευματος ονομαζει αυτον Κυριον, λεγων,

dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum

Ειπεν ο Κυριος προς τον Κυριον μου, Καθου εκ δεξιων μου εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου;

si ergo David vocat eum Dominum quomodo filius eius est

Εαν λοιπον ο Δαβιδ ονομαζη αυτον Κυριον, πως ειναι υιος αυτου;

et nemo poterat respondere ei verbum neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare

Και ουδεις ηδυνατο να αποκριθη προς αυτον λογον ουδ ετολμησε τις απ εκεινης της ημερας να ερωτηση πλεον αυτον.