Job 27

І Йов далі вів мову свою та й казав:
Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:
Як живий Бог, відкинув Він право моє, і душу мою засмутив Всемогутній,
Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:
і як довго в мені ще душа моя, і дух Божий у ніздрях моїх,
Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,
неправди уста мої не говоритимуть, а язик мій не скаже омани!
Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.
Борони мене, Боже, признати вас за справедливих! Доки я не помру, своєї невинности я не відкину від себе,
Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.
за свою справедливість тримаюся міцно, й її не пущу, моє серце не буде ганьбити ні одного з днів моїх,
Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.
нехай буде мій ворог немов той безбожник, а хто повстає проти мене як кривдник!
Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.
Яка ж бо надія лукавому, коли відірве, коли візьме Бог душу його?
Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?
Чи Бог вислухає його крик, коли прийде на нього нещастя?
Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?
Чи буде втішатися він Всемогутнім? Буде кликати Бога за кожного часу?
Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?
Я вас буду навчати про Божую руку, що є у Всемогутнього я не сховаю,
Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.
таж самі ви це бачили всі, то чого ж нісенітниці плещете?
Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?
Така доля людини безбожної, це спадщина насильників, що отримають від Всемогутнього:
Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:
Як розмножаться діти його то хіба для меча, а нащадки його не наситяться хлібом!
Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.
Позосталих по нім моровиця сховає, і вдовиці його не заплачуть...
Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.
Якщо накопичить він срібла, немов того пороху, і наготує одежі, як глини,
Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,
то він наготує, а праведний вдягне, а срібло невинний поділить...
Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.
Він будує свій дім, як та міль, й як той сторож, що ставить собі куреня,
Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.
він лягає багатим, та більше не зробить того: свої очі відкриє й немає його...
Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.
Страхіття досягнуть його, мов вода, вночі буря украде його,
Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.
східній вітер його понесе і минеться, і бурею схопить його з його місця...
Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.
Оце все Він кине на нього, і не змилосердиться, і від руки Його мусить той спішно втікати!
Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.
Своїми долонями сплесне над ним, і свисне над ним з свого місця...
Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.