Job 15

Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Na ka whakautua e Eripata Temani; i mea ia,

“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

He horihori kau koia te matauranga e whakapuakina e te tangata whakaaro, kia whakakiia e ia tona kopu ki te hau marangai?

Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?

Me korero ranei ia ko nga kupu kore hua hei ako, ko nga whaikorero ranei kahore nei e whai tikanga?

Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı’nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

Ae, kua whakakorea atu na e koe te wehi, kei te pupuri mai koe i te inoi i te aroaro o te Atua.

Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

Na kei te whakaakona tou mangai e tou kino, a kei te whiriwhiria e koe ko te arero o te hunga tinihanga.

Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

Ehara i ahau, na tou mangai ano i hopu tou kino; ko ou ngutu ano hei whakaatu i tou he.

“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

Ko koe ianei te tangata tuatahi kua whanau? He mea hanga ranei koe no mua atu i nga pukepuke?

Tanrı’nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?

Kua rongo ranei koe i to te Atua whakaaro puku? Kei te kaiponu ranei koe i te whakaaro ki a koe anake?

Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

Ko te aha te mohiotia ana e koe, a kahore e mohiotia e matou? Ko tehea whakaaro ano hoki ou kahore nei i a matou?

Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.

Kei a matou nga upoko hina ratou tahi ko nga tino koroheke, kaumatua rawa ake i tou papa.

Az mı geliyor Tanrı’nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?

He iti rawa ranei mou nga whakamarie a te Atua, te kupu ngawari e hoatu ana ki a koe?

Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,

He aha koe i kahakina atu ai e tou ngakau? He aha hoki ou kanohi i kimokimo ai,

Tanrı’ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?

I tahuri ai tou wairua ki te whakahe i te Atua? i puaki ai ena kupu i tou mangai?

“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

He aha te tangata, e ma ai ia? te whanau ranei a te wahine, e tika ai?

Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O’nun gözünde temiz değilse,

Nana, kahore ia e whakawhirinaki ki ana mea tapu; kahore hoki nga rangi e ma ki tana titiro.

Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

Katahi ia te he rawa ko te mea whakarihariha, ko te mea poke, ko te tangata e inu nei i te kino ano he wai.

“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,

Maku e whakaatu ki a koe, whakarongo mai ki ahau; ko te mea kua kitea e ahau, maku e korero atu.

Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;

He mea korero mai na nga mohio, he whakarerenga iho na o ratou matua: kihai hoki i huna e ratou:

O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.

Ki a ratou nei anake te homaitanga o te whenua; kihai hoki te tangata ke i tika i waenganui i a ratou.

Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

E whakamamae ana te tangata kino i ona ra katoa, ara i te maha o nga tau e haupu nei mo te kaitukino.

Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

He reo whakawehi kei roto i ona taringa; i te wa whai rawa ka tae mai te kaipahua ki a ia:

Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.

Kahore ana whakaaetanga ake tera ia ka hoki ake i te pouri, e whanga ana ano hoki te hoari ki a ia.

‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

E kopikopiko noa ana ia ki te taro mana, e mea ana: Kei hea ra? E mohio ana ia kua tata ki tona ringa te ra o te pouri.

Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

Ko te ngakau mamae, me te tumatatenga, hei whakawehi i a ia; ka kaha ake raua i a ia, me te mea he kingi kua rite ana mea mo te whawhai.

Çünkü Tanrı’ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten’e meydan okumuş,

Kua totoro nei ona ringa ki te whawhai ki te Atua, kua whakatoatoa nei i a ia ki te whawhai ki te Kaha Rawa;

Kalın, yumrulu kalkanıyla O’na inatla saldırmıştı.

Kua rere ki a ia me te kaki maro, me nga puku matotoru o ana whakangungu rakau.

“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,

Kua kopakina hoki tona mata e tona ngako, a kua tupu te ngako o tona hope.

Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

Na i noho ia ki nga pa mahue, ki nga whare kahore i nohoia e te tangata, meake nei waiho hei puranga.

Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.

E kore ia e whai taonga, e kore ano ona rawa e mau, e kore ano hoki to ratou hua e taupe ki te whenua.

Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı’nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

E kore ia e puta i te pouri, ona peka ka maroke i te mura, ka riro atu ano ia i te manawa o tona mangai.

Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.

Kei whakawhirinaki ia ki te mea teka noa, kei tinihanga ki a ia ano: no te mea ko te teka noa hei utu ki a ia.

Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.

E kore tona ra e taea, kua rite; e kore ano tona peka e whai rau.

Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

Ka ruiruia e ia ana karepe kaiota ano ko te waina, a ka maka tana puawai me te mea ko te oriwa.

Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

Ka pakoko hoki te whakaminenga o te hunga atuakore, ka pau hoki i te ahi nga teneti o nga utu whakapati.

[] Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”

He mahi nanakia te mea i hapu ki roto ki a ratou, whanau ake he teka noa; ko o ratou kopu ano hei hanga i te tinihanga.